Ύστερα από 19 μέρες έφτασαν επιτέλους στην Ελλάδα από το Μπάρι της Ιταλίας, οι σοροί του Γεράσιμου Καζαντζίδη, του Κωνσταντίνου Κουφόπουλου και του Νικόλαου Παράσχου με αεροσκάφος C-27J της Πολεμικής Αεροπορίας.
Στο αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος εκτιλύχθηκαν σκηνές αρχαίας τραγωδίας όταν οι συγγενείς των νεκρών παρέλαβαν τις σορούς των θυμάτων της ναυτικής τραγωδίας του Norman Atlantic. “Τώρα τουλάχιστον μπορούμε να θάψουμε τους ανθρώπους μας” λένε με μάτια δακρυσμένα.
Το χρονικό της ναυτικής τραγωδίας που συγκλόνισε τη χώρα
Ήταν Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014, περίπου 4.30 τα ξημερώματα όταν στο γκαραζ του Norman Atlantic ξεσπά φωτιά. Το πλήρωμα δεν κάνει καμία ανακοίνωση και οι περισσότεροι επιβάτες ξυπνούν από τον καπνό. Αρχίζει ο εφιάλτης ενώ ο πλοίαρχος εκπέμπει SOS με καθυστέρηση.
Ο ένας μετά τον άλλοι οι επιβάτες εγκαταλείπουν τις καμπίνες τους και συγκεντρώνονται στα καταστρώματα του πλοίου. Το ίδιο κάνουν και οι επιβάτες οδηγοί – φορτηγών πολλοί από τους οποίους κοιμόνταν στα οχήματα. Δυστυχώς…δεν προλαβαίνουν όλοι…
Το καράβι χτυπιέται αλύπητα από τον καιρό ενώ βρίσκεται στην Αδριατική, ανοιχτά των Οθωνών. Στο σημείο πνέουν άνεμοι 10 μποφόρ ενώ βρέχει και ρίχνει χαλάζι. Τα παραπλέοντα πλοία που φτάνουν δεν μπορούν να βοηθήσουν καθώς τα κύματα είναι σαν απροσπέλαστος τοίχος. Ούτε τα εναέρια μέσα μπορούν να βοηθήσουν. Αρκετοί επιβάτες μπαίνουν στις σωστικές λέμβους.
Οι επιβάτες κραυγάζουν “βοηθήστε μας, η κατάσταση είναι δραματική, θα πεθάνουμε…”
Αργά το μεσημέρι της Κυριακής οι προσευχές των επιβατών εισακούονται και ο καιρός βελτιώνεται, όχι πολύ αλλά αρκετά για να μπορέσουν τα σωστικά ελικόπτερα να προσεγγίσουν. Οι πιλότοι και οι διασώστες δίνουν μάχη με το χρόνο για να σώσουν τους επιβάτες. Αρχικά μένουμε με την εντύπωση οτι έχουν σωθεί όλοι.
Η αλήθεια που αποκαλύπτεται τις επομενες ώρες κόβει την ανάσα, υπάρχουν νεκροί κα αγνοούμενοι. Το μπάχαλο που επικρατεί μεταξύ των ιταλικών και ελληνικών αρχών περιπλέκει τα πράγματα. Η αγωνία των συγγενών κορυφώνεται το ίδιο και η οργή τους!
Στις μέρες που ακολουθούν οι διασωθέντες επιστρέφουν και χάνονται στις αγκαλιές των ανθρώπων τους. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία που ακόμη δεν έχει γραφτεί το τέλος της καθώς υπάρχουν ακόμη αγνοούμενοι, ευθύνες που πρέπει να αποδωθούν, υπέυθυνοι που πρέπει να τιμωρηθούν!
