Δυστυχώς για μια ακόμη φορά είμαστε υποχρεωμένοι να ασχοληθούμε με το αναφερόμενο στο θέμα ζήτημα, το οποίο ταλανίζει τις Αστυνομικές Υπηρεσίες της Πελοποννήσου αρκετά χρόνια τώρα. Μέχρι σήμερα είχαμε την ελπίδα ότι η Υπηρεσία θα αντιμετώπιζε το ζήτημα με περισσότερη φειδώ, έτσι ώστε να μην είμαστε αναγκασμένοι να διαθέτουμε ομάδες ΟΠΚΕ, ΟΕΠΤΑ ,Διμοιρίες Υποστήριξης ή άλλες Δυνάμεις για «ψύλλου πήδημα» από την μια άκρη στην άλλη της Πελοποννήσου.
Αναρωτήθηκε άραγε ποτέ κανείς αν υπάρχει λόγος ικανός που ελλείψει άλλης επιλογής να επιβάλλει την μετακίνηση Αστυνομικών από και προς όλες τις πόλεις της Πελοποννήσου , οι οποίοι ξεκινούν από τα χαράματα, παραμένουν εκεί επί πολλές ώρες για εκτέλεση Υπηρεσίας με υποτυπώδη σίτιση , για να επιστρέψουν στα σπίτια τους αργά το βράδυ εξαθλιωμένοι από την κούραση;
Δεν καταλαβαίνει κανείς ότι η προαναφερόμενη ταλαιπωρία, συνυπολογιζόμενης και της κόπωσης του ταξιδίου, μπορεί να έχει ως συνέπεια την εμπλοκή σε τροχαίο ατύχημα ή την καθυστερημένη ή λανθασμένη αντίδραση του Αστυνομικού σε περίπτωση που θα χρειαστεί να επιχειρήσει, την οποία ενδέχεται να πληρώσει ακόμα και με την ίδια του τη ζωή;
Πως θα αντικρύσουμε τους οικείους των συναδέλφων που θα έχουν την ατυχία να υποστούν τις συνέπειες της αδιαφορίας των αρμοδίων;
Τα κροκοδείλια δάκρια και οι επικήδειοι λόγοι μπορούν να φέρουν πίσω τους ανθρώπους που χάσαμε ή πριν συμβεί το κακό πρέπει να ενεργήσουμε;
Έλεγξε ποτέ κανείς αν οι αιτούντες ενίσχυση Διευθυντές των Δ/σεων Αστυνομίας της Περιφέρειας Πελ/σου έχουν διαθέσει όλο το υπάρχον προσωπικό, για την λήψη μέτρων, για τα οποία ζητούν κάθε φορά ενίσχυση;
Έχει αξιολογηθεί ποιός σε κάθε περίπτωση είναι ο πραγματικά αναγκαίος αριθμός Αστυνομικών που χρειάζονται για την εκδήλωση της συγκεκριμένης αστυνομικής δράσης, για την οποία ζητείται η ενίσχυση;
Μπορούμε να αναφέρουμε πάμπολλες περιπτώσεις άσκοπων μετακινήσεων τα τελευταία χρόνια, οι οποίες καταπόνησαν και κατασπατάλησαν την Αστυνομική Δύναμη και που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί εάν είχε αξιοποιηθεί στο σύνολο του το Προσωπικό της Διεύθυνσης Αστυνομίας που ζητούσε κάθε φορά ενίσχυση, αλλά δεν είναι της παρούσης .
Όσο αφορά το Προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης Κορίνθου, δυστυχώς ξύπνησαν και πάλι οι μνήμες του παρελθόντος. Ο εφιάλτης είναι και πάλι ζωντανός. Δεν μας έφτανε το καθημερινό σχεδόν ξεγύμνωμα των Αστυνομικών Υπηρεσιών της Αργολίδας και της Αρκαδίας, διότι εμείς είμαστε που επωμιζόμαστε το βάρος της ενίσχυσης με την συγκρότηση διμοιριών για την φύλαξη, με τις επίσης καθημερινές τροποποιήσεις του ωραρίου εργασίας καθ’ υπέρβαση του Νομικού πλαισίου που διέπει τα εργασιακά των Αστυνομικών, έρχεται τώρα να προστεθεί και η διάθεση δυνάμεων για εκτέλεση υπηρεσίας σκοπού στην προαναφερόμενη υπηρεσία. Δεν είμαστε φυγόπονοι και βεβαίως γνωρίζουμε ότι υπάρχει πρόβλημα, το κατανοούμε απόλυτα και είμαστε οι μοναδικοί ίσως που συμπάσχουμε με τους συναδέλφους της Κορινθίας, σίγουρα όμως δεν είναι σωστό να το κρύβουμε και να το βάζουμε κάτω από το χαλί. Κανένας επίσης δεν διαφωνεί ότι η μέχρι τώρα τακτική για την αντιμετώπιση του όλου ζητήματος απέτυχε. Με την νέα όμως αυτή επιβάρυνση, ξεγυμνώνονται ακόμα περισσότερο οι Αστυνομικές Υπηρεσίες της Αργολίδας και είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος οι παρεχόμενες υπηρεσίες αστυνόμευσης στους κατοίκους των ως άνω αναφερόμενων Νομών να είναι ελλιπείς. Επίσης με τον τρόπο αυτό ταλαιπωρούνται ακόμη περισσότερο οι συνάδελφοι που μετακινούνται προκειμένου να καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και γεννάται το ερώτημα : για ποιο λόγο δεν λαμβάνεται επιτέλους μέριμνα για την κάλυψη των αναγκών αυτών με μόνιμο και όχι μετακινούμενο προσωπικό , που είναι η ενδεδειγμένη και μοναδική λύση και επιπλέον: ο σχεδιασμός που αφορά κάθε φορά την μετακίνηση αστυνομικών για ενίσχυση άλλων υπηρεσιών, είναι ικανός να διασφαλίσει, στο μέτρο πάντα του δυνατού την ζωή και την σωματική ακεραιότητα των μετακινουμένων;
Επιπροσθέτως δεν μπορεί να μην αναφερθεί η πικρία που νιώθουμε όλοι μας στην Αργολίδα και ενδεχομένως και στην Αρκαδία για την άδικη και άνιση μεταχείριση, την οποία υφιστάμεθα σε σχέση με τις λοιπές Διευθύνσεις Αστυνομίας Πελ/σου και όχι μόνο, η οποία στις μέρες μας παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις. Ειλικρινά νιώθουμε ως τα απόπαιδα της Γενικής Περιφερειακής Διεύθυνσης Αστυνομίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου .
Κλείνοντας παρακαλούμε θερμά την πολιτική και φυσική ηγεσία μας για την λήψη όλων εκείνων των μέτρων που είναι απαραίτητα για την προστασία της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας των συναδέλφων, η οποία όσο εξακολουθεί η ως άνω περιγραφείσα κατάσταση, βρίσκεται σε κίνδυνο, καθώς και την διαφύλαξη των εργασιακών δικαιωμάτων μας, που με τόσο κόπο και αγώνα κατακτήσαμε .
Οι κύριοι βουλευτές της Αργολίδας, στους οποίους κοινοποιείται η παρούσα, παρακαλούνται όπως συνδράμουν τις προσπάθειες μας και δώσουν το παρόν σε σύσκεψη, στην οποία θα κληθούν να παραστούν με πρόσκλησή μας και σε χρόνο που θα ορίζεται σε αυτή, προκειμένου από κοινού να σταθμίσουμε τις περαιτέρω ενέργειές μας για την αντιμετώπιση του ζητήματος
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΘΕΟΦΑΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΟΣ
