Την αθώωση του πρώην διευθύνοντα συμβούλου και προέδρου της, καθώς και της συζύγου του, αποφάσισε χθες το Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων για την κλοπή 161.804 ευρώ το Νοέμβριο του 2012 από το χρηματοκιβώτιο εταιρείας πετρελαιοειδών στην Καλαμάτα.
Ο πρώην διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρός της κατηγορείτο ότι πέρασε από μια τρύπα στην περίφραξη, μπήκε στο κτήριο χωρίς να χτυπήσει ο συναγερμός και πήρε τα χρήματα από τις εισπράξεις τριών ημερών των πρατηρίων καυσίμων, όπου φαινόταν στα χαρτιά ως ιδιοκτήτης. Η σύζυγός του εφέρετο επίσης ότι ήξερε και ήταν κατηγορούμενη για απλή συνέργεια στην κλοπή: σε κάμερα ασφαλείας φαίνεται ότι τον συνόδευσε μέχρι την πύλη των εγκαταστάσεων το βράδυ πριν την κλοπή, οπότε -σύμφωνα με τον πολιτικώς ενάγοντα και ιδιοκτήτη της εταιρείας- ο κατηγορούμενος μπήκε μέσα με πρόφαση έχοντας σκοπό να καλύψει έναν αισθητήρα για να μην χτυπήσει ο συναγερμός, ανοίγοντας την πόρτα που οδηγούσε στο εσωτερικό του ισογείου, όπου βρισκόταν το χρηματοκιβώτιο με τις εισπράξεις.
Νωρίτερα πάντως η εισαγγελέας πρότεινε στην αγόρευσή της ο κατηγορούμενος να καταδικαστεί ως ένοχος για διακεκριμένη κλοπή και να αθωωθεί η σύζυγός του. Η δίκη είχε ξεκινήσει στις 23 Απριλίου και ολοκληρώθηκε χθες, μετά από δύο συνεδριάσεις.
Ο κατηγορούμενος -ο οποίος δεν δέχτηκε ότι έκλεψε τα χρήματα- υποστήριξε στην απολογία του ότι ήταν δικά του, από τις εισπράξεις των πρατηρίων καυσίμων της Καλαμάτας και ο πολιτικώς ενάγων και ιδιοκτήτης της εταιρείας την σκηνοθέτησε για να απαλλαγεί από αυτόν.
Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ
Ο κατηγορούμενος δεν δέχτηκε ότι θα… έκλεβε τον εαυτό του. Ισχυρίστηκε ότι από αυτή τη συμφωνία που είχαν κάνει με τον ιδιοκτήτη της εταιρείας, εδικαιούτο εκτός από το μισθό του και ένα ποσοστό 20% από τα ετήσια κέρδη. Έτσι λοιπόν είχε πάρει την ευθύνη και λειτουργούσε τα πρατήρια καυσίμων ως φυσικό πρόσωπο, ενώ παράλληλα παρέμενε -εικονικά πάντα- διευθύνων σύμβουλος και νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας πετρελαιοειδών, που τα προμήθευε με τα καύσιμα.
Σε άλλο σημείο της απολογίας του εξήγησε ότι έβαζε τα χρήματα στο χρηματοκιβώτιο της εταιρείας όχι γιατί της ανήκαν, αλλά γιατί εκεί δούλευε ως υπάλληλος και ήταν το γραφείο του. Το να μεταφέρει τα χρήματα μέσα στη νύχτα στο σπίτι του υποστήριξε ότι θα ήταν επικίνδυνο, ενώ και την επομένη το πρωί αφού μετρούσε τις εισπράξεις, πλήρωνε τις υποχρεώσεις (ΙΚΑ, μισθούς, ρεύμα κ.λπ.) και ό,τι έμενε το έδινε στην εταιρεία για να τον προμηθεύσουν με καύσιμα. Μετά από ερωτήσεις της έδρας επέμεινε μάλιστα ότι αυτός διαχειριζόταν τα πάντα σε ό,τι είχε να κάνει με τα βενζινάδικα και διαχειριζόταν και τα χρήματα.
“ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΔΙΚΑ ΜΟΥ”
Ο κατηγορούμενος επικαλέστηκε ακόμα ότι δεν θα έκλεβε δικά του χρήματα. Με αυτά επέμεινε ότι πλήρωνε ο ίδιος τους υπαλλήλους και στο χρηματοκιβώτιο της εταιρείας έμπαιναν για φύλαξη, μετά από συνεννόηση με τον πολιτικώς ενάγοντα, ο οποίος είχε μάλιστα -σύμφωνα με τα λεγόμενα του κατηγορουμένου- ζητήσει να φαίνεται ότι δεν είναι χρήματα της εταιρείας, ώστε σε πιθανό έλεγχο για παράδειγμα του ΣΔΟΕ, να μην φανεί λανθασμένα ότι ανήκουν στην εταιρεία πετρελαιοειδών. Ο κατηγορούμενος υποστήριξε και στην απολογία του την εκδοχή για τα χαμένα κλειδιά λέγοντας ότι έφυγε το βράδυ του Σαββάτου και την Κυριακή που πήγαν με τη σύζυγό του να επισκεφτούν τη μητέρα της, πέρασε από τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις για να τα βρει.
ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο κατηγορούμενος ερωτώμενος ποιος πήρε τα χρήματα, εξήγησε στην έδρα ότι ο ίδιος υποψιάζεται ότι ο πολιτικώς ενάγων και ιδιοκτήτης της εταιρείας “έστησε την κλοπή” μόνος ή έβαλε συνεργάτες του. Κι αυτό γιατί -όπως επικαλέστηκε ο κατηγορούμενος- είχε εκφράσει τη βούλησή του να φύγει από τις εταιρείες όπου τον είχε εικονικά νόμιμο εκπρόσωπο, επειδή δεν άντεχε άλλο τις δικαστικές περιπέτειες και τις άλλες υποχρεώσεις, που απέρρεαν από τη θέση του διευθύνοντα συμβούλου. “Είχα πει “δεν αντέχω, θέλω να φύγω” και να βρει άλλον”, είπε χαρακτηριστικά χθες στην απολογία του και πρόσθεσε: “Έπρεπε να βρει κάποιον άλλον “αφελή” για να κάνει τη δουλειά του και ο ίδιος να μην φαίνεται –η ιστορία είναι μεθοδευμένη γιατί τον εγκατέλειψα”.
ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ
Αντίθετα με το δικαστήριο, η εισαγγελέας ζήτησε στην αγόρευσή της την ενοχή του, όπως κατηγορείτο. Είπε ότι ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου πως τα χρήματα ήταν δικά του, είναι ψευδής και περιέγραψε γιατί θεωρεί πως ήταν πρόσχημα η αναζήτηση των κλειδιών του. Ένα πρόσχημα, που θα τον έβαζε μέσα στις εγκαταστάσεις, για να απενεργοποιηθεί προσωρινά ο συναγερμός και να έχει το χρόνο ώστε να καλύψει τον αισθητήρα κίνησης του ραντάρ στην πόρτα, που οδηγούσε στο χώρο όπου βρισκόταν το χρηματοκιβώτιο. Και αργότερα, αφού είχε προετοιμάσει την κλοπή, επέστρεψε μπαίνοντας από την τρύπα στην περίφραξη, για να πάρει τα χρήματα. Επιπρόσθετα, η εισαγγελέας ανέφερε ως ενισχυτικό στοιχείο για την ενοχή του, τις αντιφάσεις που υπέπεσε σχετικά με το τι έκανε στο ισόγειο (το χρηματοκιβώτιο ήταν στο ισόγειο), αφού η δουλειά και το γραφείο του ήταν στον 1ο όροφο. Ο κατηγορούμενος είχε πει ότι έστειλε ένα φαξ από εκεί και γι’ αυτό αναζήτησε και στο συγκεκριμένο χώρο τα κλειδιά του, όμως η εισαγγελέας ανέφερε ότι αυτό διαψεύστηκε από τις μαρτυρίες -ενώ επιβαρυντικό είναι για την ίδια και το ότι μετά την κλοπή έλειψε με άδεια για λόγους υγείας και όταν επέστρεψε δεν έδειξε ενδιαφέρον για το ποιος μπορεί να έκανε την κλοπή και παραιτήθηκε. Η εισαγγελέας αναφέρθηκε και στις καταθέσεις μαρτύρων ότι ο κατηγορούμενος προθυμοποιήθηκε να πουλήσει ένα οικόπεδο για να δώσει τα χρήματα στην εταιρεία, στοιχείο και αυτό, όπως είπε, ενοχής του.
