Ημουνα μικρό παιδάκι όταν η σαββατιάτικη πρωινή βόλτα στο λιμάνι της Κορίνθου είχε μία ιδιαίτερη γεύση και οσμή. Από το χέρι την μαμά και τον μπαμπά και όμορφοι περίπατοι. Κάπου εκεί θυμάμαι και τους ψαράδες γιατί πάντα πλησιάζαμε να δούμε την πραμάτια τους και να ρωτήσουν οι γονείς μου τις τιμές των ψαριών. Στα ψάρια σαν φαγητό ποτέ δεν είχα αδυναμία όμως όλη αυτή η διαδικασία μου άρεσε πολύ.
Και ακόμη μου αρέσει όταν τα σαββατοκύριακα κατεβαίνω βόλτα πολύ νωρίς το πρωί στο λιμάνι. Κάπου εκεί, στην πανέμορφη θέα του Κορινθιακού, με τραβάει η ίδια ανάμνηση.
Ενας ψαράς, κατάκοπος αλλά χαμογελαστός και ευγενικός, 2 κασόνια ψάρια και 3-4 Κορίνθιοι να ψάχνουν το ίδιο με μένα. Ενα καλό ψάρι σε καλή τιμή.
“Πάρτο μου είπε, δεν θα το μετανιώσεις, είναι πεντανόμιστο, και στην τιμή δεν θα τα χαλάσουμε, λίγα έμειναν να πάω σπίτι” .
Είναι οι αναμνήσεις αυτής της πόλης και οι συνήθειες που δεν αλλάζουν και την κάνουν τόσο ξεχωριστή. Ειδικά εκεί τα σαββατοκύριακα, μακριά από τα προβλήματα της εβδομάδας που μένει λίγος χρόνος για σκέψεις και όμορφες στιγμές !!
Σ.Μ
