Το γεγονός ότι η περιοχή υδροδοτείται πλέον από Γεωτρήσεις που βρίσκονται στον ορεινό όγκο του Δήμου είναι καταρχήν μια θετική εξέλιξη για την πόλη του Κιάτου και τα λαϊκά νοικοκυριά.
Περιμέναμε αυτή την ώρα ολόκληρες δεκαετίες, που στις βρύσες των σπιτιών μας έφθανε ακατάλληλο νερό με διάφορους επιβαρυντικούς παράγοντες που το καθιστούσαν επικίνδυνο όχι μόνο για πόσιμο αλλά πολλές φορές ακόμα και για στοιχειώδη οικιακή χρήση. Νερό το οποίο έχουμε ακριβοπληρώσει χωρίς να μπορούμε να πιούμε ενώ σε πολλές περιπτώσεις ήταν και σε ανεπάρκεια.
Το αναφαίρετο όμως δικαίωμα για καθαρό υγιεινό ποιοτικό και φθηνό νερό έχει μετατραπεί σε ένα προεκλογικό παιχνίδι.
Τόσο από την Δημοτική αρχή του Σταματόπουλου η οποία έστησε μια ιδιαίτερα «λαμπρή φιέστα» και λίγο ως πολύ πανηγυρίζοντας προσπάθησε να πείσει τους Σικυώνιους πολίτες ότι εξαιτίας αυτού του γεγονότος θα πρέπει πλέον να βλέπουν με αισιοδοξία το μέλλον τους. Όσο και από διάφορους υποψήφιους και παρατρεχάμενους που βρήκαν την ευκαιρία να αντιπαρατεθούν «κάλπικα», ενώ στην ουσία συμφωνούν με το σημερινό πλαίσιο διαχείρισης που έχει μετατρέψει το νερό από κοινωνικό αγαθό σε ακριβό εμπόρευμα.
Όλοι τους δεν έβγαζαν άχνα τόσα χρόνια που ενώ «ιδιώτες επενδυτές» εκμεταλλεύονται και θησαυρίζουν με το νερό της Στυμφαλίας εμφιαλώνοντας χιλιάδες κυβικά κάθε χρόνο, ενώ ετοιμάζονται να επεκτείνουν τις εγκαταστάσεις με νέες γεωτρήσεις παρά την αντίθεση των τοπικών κοινοτήτων, τα λαϊκά νοικοκυριά αναγκάζονταν να το αγοράζουν για να πιουν. Όταν είχαν βέβαια! Και αυτό όχι γιατί ο δήμος μας δεν διέθετε τις απαραίτητες ποσότητες για ποιοτικό πόσιμο νερό, αλλά επειδή τόσα χρόνια δεν είχαν υλοποιηθεί τα απαραίτητα έργα μεταφοράς του.
Το γεγονός ότι η περιοχή πλέον υδροδοτείται δεν διασφαλίζει σε καμιά περίπτωση την σταθερή ποιότητα του νερού αλλά και την επάρκειά του εάν ταυτόχρονα δεν ληφθούν όλα τα απαραίτητα οργανωτικά μέτρα. Και αυτό δεν επιτυγχάνεται με θριαμβολογίες και διθυράμβους.
Απαιτεί να γίνεται συχνή επιθεώρηση και επαρκής συντήρηση των εγκαταστάσεων (δεξαμενές, πηγές υδροληψίας, γεωτρήσεις, αντλιοστάσια, δίκτυα κλπ), να γίνεται τακτικός έλεγχος ποιότητας του νερού που φθάνει στις βρύσες, απαιτείται η διασφάλιση και προστασία των πηγών και των περιοχών υδροληψίας από διάφορους επιβαρυντικούς παράγοντες και ρύπους.
Όλα αυτά προϋποθέτουν να σταματήσει εδώ και τώρα η απαξίωση που συνειδητά εφαρμόζουν υπηρετώντας κατά γράμμα την πολιτική του Καλλικράτη, την πολιτική εκχώρησης των υπηρεσιών σε ιδιώτες εργολάβους, την μείωση του μόνιμου προσωπικού και την εφαρμογή ελαστικών σχέσεων εργασίας, με σκοπό την μετατροπή των υπηρεσιών σε εμπορικές επιχειρήσεις και την σταδιακή ιδιωτικοποίηση τους.
Απαιτεί οργάνωση και στελέχωση των υπηρεσιών που έχουν την ευθύνη για την διαχείριση του νερού όπως είναι η ΔΕΥΑΣ, με απαραίτητο μόνιμο ειδικευμένο προσωπικό σε τεχνικό και επιστημονικό επίπεδο ώστε να μπορεί να τα βγάλει πέρα με τις αυξημένες υποχρεώσεις σε ένα τόσο ευαίσθητο αντικείμενο που έχει άμεση σχέση με την δημόσια υγεία.
Προϋποθέτουν τελικά σύγκρουση με την πολιτική διαχείρισης, σε εφαρμογή των αντιδραστικών οδηγιών της Ε.Ε., που μετατρέπει το νερό από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα, με την οποία όλοι αυτοί που σήμερα «καυγαδίζουν», επί της ουσίας συμφωνούν και εφαρμόζουν. Είναι κρίσιμο να κατανοηθεί ότι η λαϊκή ανάγκη για πρόσβαση στο νερό θα έρχεται πάντα σε αντίθεση με την πολιτική που υπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα.
Καλούμε το λαό της περιοχής μας να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα από αυτή τη κατάσταση. Να μην παραπλανηθεί από θριαμβολογίες και καυγάδες που στήνονται προεκλογικά, βάζοντας τον στην ουσία στη λογική «των χαμηλών απαιτήσεων». Να μην συμβιβαστεί με την «κοροϊδία των πλεονασμάτων» την ίδια στιγμή που στενάζει καθημερινά κάτω από το βάρος των προβλημάτων και δέχεται τις συνέπειες από την ανυπαρξία απαραίτητων έργων όπως είναι τα έργα αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας καθώς και αντισεισμικής θωράκισης, γιατί δεν αποφέρουν τα προσδοκώμενα κέρδη για τους εργολάβους.
Να στρατευτεί και να στηρίξει στις επερχόμενες εκλογές παντού το ΚΚΕ και την Λαϊκή Συσπείρωση. Την μόνη δύναμη που μπορεί να οργανώσει τον αγώνα του και να παλέψει για την ικανοποίηση των σύγχρονων διευρυμένων αναγκών του.
