Το περιστατικό συνέβη περίπου στις 16:30 σε πολυκατοικία επί της οδού Κατσαντώνη, στο Νέο Κόσμο, μπροστά στα έντρομα μάτια κατοίκων της περιοχής.
Ασύλληπτη τραγωδία στο κέντρο της Αθήνας όταν μητέρα έπεσε από μπαλκόνι του πέμπτου ορόφου, αφού πρώτα είχε ρίξει στο κενό το τετράχρονο κοριτσάκι της.
Το περιστατικό συνέβη περίπου στις 16:30 σε πολυκατοικία επί της οδού Κατσαντώνη, στο Νέο Κόσμο, μπροστά στα έντρομα μάτια κατοίκων της περιοχής.
Την ώρα της τραγωδίας ο σύζυγος προσπαθούσε να μπει στο διαμέρισμα αλλά δεν τα κατάφερε αφού η πόρτα ήταν κλειδωμένη.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες πρόκειται για αυτοκτονία… Μέχρι στιγμής δεν έχουν διευκρινιστεί οι λόγοι που οδήγησαν τη γυναίκα στη παιδοκτονία και το απονενοημένο διάβημα.
Το πεντάχρονο κοριτσάκι διακομίστηκε στο νοσοκομείο Παίδων Αγλαΐα Κυριακού με σφυγμό αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε και άφησε την τελευταία του πνοή.
Αυτόπτης μάρτυρας του αδιανόητου περιστατικού περιέγραψε στο protothema.gr το περιστατικό:
«Άκουσα φωνές μωρού, κλάματα. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα να κρατάει το μωρό έξω από τα κάγκελα. Σάστισα, κοίταγα και λέω: τι κάνετε; Δεν μου μίλαγε, της είπα πείτε μου τι κάνετε. Μου λέει: Εσείς τι θέλετε; Της απάντησα: τι κάνετε εκεί με το μωρό;
Το μωρό φώναζε: θέλω τον μπαμπά μου και της λέω γιατί έχετε το παιδάκι έξω από τα κάγκελα; Μου απάντησε: δεν βλέπετε καλά, δεν έχω το μωρό έξω από τα κάγκελα. Της είπα: Μα βλέπω το κορμάκι του έξω από τα κάγκελα. Μου λέει όχι. Γυρίζω στον μεγάλο μου το γιο και του λέω: αγόρι μου είναι το μωρό έξω από τα κάγκελα το μωρό; Μου λέει: ναι μαμά. Εκείνη την ώρα το πετάει. Δεν το είδα να πέφτει, γύρισα το κεφάλι της μικρής μου της κόρης για να μην το δει, δεν ξέρω αν το είδε ο μεγάλος, άρχισα και φώναζα.
Έκρυψα τα παιδιά στη γωνία για να μην δουν το υπόλοιπο και την είδα με το ένα πόδι έξω από τα κάγκελα. Της φώναζα: σε παρακαλώ μην το κάνεις, μην πηδήξεις, πες μου πως μπορώ να σε βοηθήσω, τι θες να κάνω. Μου λέει: δεν μπορείς να κάνεις κάτι εσύ. Πήδηξε και αυτή…»
Κάτοικος της πολυκατοικίας είπε για το περιστατικό:
Άκουσα φωνές και είδα μια κυρία να έχει κρύψει τα παιδιά και να φωνάζει: μην πέσεις, μην πέσεις. Κοιτάω επάνω, βλέπω τη μαμά έξω από το κάγκελο και ακούω τη μαμά από κάτω να λέει: μην πέσεις και εσύ.
Της φωνάζω και εγώ: μην πέσεις, μην πέσεις, μπες μέσα. Και πήγα μέσα να βάλω παπούτσια να ανέβω προς τα πάνω και ακούω τον θόρυβο, είχε πέσει και η ίδια.
Μετά κατέβηκα κάτω γρήγορα, ήρθε ο πατέρας, κόντευε να καταρρεύσει. Τον κράτησα να μην σηκώσει τη μαμά ή το παιδί γιατί ήταν χτυπημένες.
Μένω στην ίδια πολυκατοικία, εγώ στον πρώτο και η οικογένεια στον πέμπτο.
Ήταν μια οικογένεια ήρεμη σαν πρόβατα, δεν είχαμε ακούσει ποτέ εντάσεις, ποτέ φασαρίες. Το παιδάκι τους, χαρούμενοι, πάντα χαμογελαστή η κοπέλα. Όταν την είδα, πριν πέσει, ήταν πολύ ήρεμη, το πρόσωπό της.
Είχα ακούσει ότι είχε κάνει κάποιο χειρουργείο η μικρή όταν ήταν νεογέννητη. Όλα πήγαιναν καλά.
Όταν έγινε αυτό, ο πατέρας προσπαθούσε να μπει αλλά ήταν κλειδωμένη η πόρτα. Όταν ήρθε κάτω κράταγε την τσάντα με το φαγητό και το σέικερ, πρέπει να ήταν στη δουλειά του».
