Γιατί πάλι με τον Σπύρο…
Του Γιάννη Μυττά
«Φίλε, ορκιστήκαμε να υπηρετούμε τον πολίτη και ο πολίτης θέλει να του δίνεις λύση στο πρόβλημά του. Δεν έχει ανάγκη από αιρετούς του «φαίνεσθαι», που περιφέρονται στα καφέ και τα ουζερί της πόλης».
Η πρώτη μας συζήτηση μέσα στο γραφείο του, για να μου ανακοινώσει ότι θα με ορίσει Αντιδήμαρχο και Αναπληρωτή Δημάρχου, είναι αυτή που με σημάδεψε αυτοδιοικητικά, με έκανε να τον εμπιστευτώ, να τον εκτιμήσω και να σταθώ δίπλα του σε ένα όμορφο ταξίδι, χωρίς δεύτερες σκέψεις και με απόλυτη εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο.
Μετά από 5 χρόνια ανιδιοτελούς προσφοράς και έχοντας ασκήσει τα καθήκοντα του Αντιδημάρχου (Διοικητικών, Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Πρασίνου), αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ σε όλους εσάς και να σας πω γιατί επέλεξα να είμαι πάλι υποψήφιος στο πλευρό του Δημάρχου μας, Σπύρου Σταματόπουλου.
Θυμάμαι την πρώτη μου ημέρα στο Δημαρχείο όπου,κατά τις 3 το μεσημέρι,τον ρώτησα:«Δήμαρχε, πότε σχολάμε να φύγουμε;».Με κοίταξε και μου είπε με τον δικό του μοναδικό τρόπο:«Ποιος σου είπε ότι οι Αντιδήμαρχοι και ο Δήμαρχος σχολάμε ποτέ;»
«Αντιδήμαρχε, ανέλαβες ευθύνη. Ευθύνη μεγάλη. Είμαστε 24 ώρες το 24ωρο στο πόδι, με πόρτες ανοιχτές».
«Σήκωσε τα μανίκια και πιάσε δουλειά! Έχουμε μπροστά μας πολλές προκλήσεις και δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο!».
Από εκείνη την στιγμή και μέχρι σήμερα, έχω δίπλα μου έναν αδερφό, έναν φίλο, έναν συνεργάτη. ‘Όταν λέω «δίπλα μου», το εννοώ γιατί αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει και τους πιο μεγάλους να δείχνουν μικροί μπροστά του…Μα δεν το έκανε ποτέ και σε κανέναν!
Πώς θα μπορούσα να ξεχάσω τα ξενύχτια, την αγωνία και την κούραση; Χαράματα, πότε στο γραφείο και πότε στα βουνά και στα ρέματα, στις υπηρεσίες… για να φέρουμε το νερό στην πόλη μας!
«Φίλε, μας πολεμάνε σκληρά και ύπουλα. Είναι πολλά και μεγάλα τα συμφέροντα, αλλά ήρθε η ώρα τους», μου είπε ένα βράδυ μισοξαπλωμένος στον καναπέ του γραφείου του, με τις αρβύλες γεμάτες λάσπη.
Σηκώνεται πάνω και μου πετάει ένα φάκελο με σωρεία καταγγελιών για την ύδρευση. «Δεν θέλουν να έρθει το νερό στην πόλη ρεεεε… και θα συνεχίσουν τον βρόμικο πόλεμο. Κάποτε ο δήμος «ζητούσε» την προστασία-συνδρομή της Αστυνομίας και του Εισαγγελέα για να κατασκευαστούν τα έργα ύδρευσης και να έρθει το νερό στην πόλη. Σήμερα, με αυτές τις καταγγελίες, «ζητούν» από την Αστυνομία και τον Εισαγγελέα να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μην έρθει το νερό στην πόλη. Δεν θα τους περάσει».
Από την ιδιότητα μου ως αστυνομικός, καταλάβαινα ότι τα πράγματα ήταν δύσκολα με την τροπή που είχαν πάρει. Μας χτυπούσαν από παντού. Μέσα στην κούραση και την απογοήτευσή του, λέει με φωνή τρέμοντας από τα νεύρα του: «Το νερό θα έρθει κάτω. Θέλουν δεν θέλουν. Ακόμα και με το ξινάρι. Θα πολεμήσω όρθιος, έστω και αν μείνω μόνος μου, αλλά θα έρθει!».
Ο Σπύρος έχει αποδείξει ότι είναι ένας «άλλος» πολιτικός, δεν φαίνεται μόνο διαφορετικός, είναι διαφορετικός, γι’ αυτό έχουμε καταφέρει πολλά και μεγάλα έργα για το Δήμο μας, αλλά μαζί του θέλουμε και μπορούμε ακόμη περισσότερα!
Λίγα λόγια για εμένα…
Ξεκίνησα την διαδρομή μου στην Αυτοδιοίκηση το 2006 όταν εκλέχθηκα -με μεγάλη αποδοχή από τους συγχωριανούς μου- πρόεδρος της Τ.Κ. Σουλίου όπου και υπηρέτησα μέχρι το 2010.
Το 2014, οπλισμένος με εμπειρία και κοινωνική καταξίωση, έθεσα την υποψηφιότητά μου ως Δημοτικός Σύμβουλος δίπλα στον Σπύρο Σταματόπουλο.Το αποτέλεσμα των εκλογών και η μεγάλη αποδοχή από τους Σικυώνιους ήταν για μένα μεγάλη τιμή, αλλά ταυτόχρονα πρόκληση και ευθύνη να καταφέρω να ανταπεξέλθω στις προσδοκίες τους.
Με «ΣΥ.ΝΕ.ΣΙ», δηλώνω ετοιμοπόλεμος για το επόμενο βήμα, έστω και αν χρειαστεί να αναμετρηθώ με τις αναδυόμενες μορφές παρελθοντικής καθήλωσης και τα προεκλογικά «σούπερμάρκετ», που βλέπουν το Δήμο σαν… «μαγαζί γωνία»!
Σε αυτή τη νέα προσπάθεια «ο πήχης είναι πλέον ψηλά…» και αυτή την υπόσχεση του μέλλοντος την χρωστάω -πάνω από όλα – στον δεκαεξάχρονο γιο μου, που του υποσχέθηκα ότι θα είναι πάντοτε περήφανος για τον πατέρα του.
Με το κεφάλι ψηλά, ζητώ την θετική ψήφο των συμπολιτών μου στις επερχόμενες εκλογές του Μαΐου!
