Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β’, το 270 μ.Χ.
Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό.
Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ’ αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του. Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως.
Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε.
Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε.
Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ’ αύτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.
Τα Θαύματα
Ένα από τα πλέον συγκλονιστικά Θαύματα της Αγίας Μαρίνας – Το Θαύμα του Κυριάκου Κουρούμουνου από την Αραδίππου, το οποίο συνέβη στις 23 Μαρτίου 2006.
Ο Κυριάκος επρόκειτο να κάνει μια εγχείρηση στο πόδι και εισήχθην στο νοσοκομείο την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπως χαρακτηριστικά μας λέει ο ίδιος:
“Μετά την εκκλησία πήγα στο νοσοκομείο μαζί με την κόρη μου, που είναι νοσοκόμα. Μου έκαναν τις απαραίτητες εξετάσεις και όταν πήγα στο δωμάτιο μου, πήρα τηλέφωνο στο μοναστήρι να αναφέρω ότι θα κάνω εγχείρηση.
Οι πατέρες με καθησύχασαν και μου είπαν, ότι θα προσευχηθούν και όλα θα πάνε καλά.
Έκλεισα το τηλέφωνο και πλάγιασα να ξεκουραστώ, διότι δεν το κρύβω είχα μεγάλο φόβο, επειδή το πόδι μου ήταν σε άθλια κατάσταση από προηγούμενες εγχειρήσεις. ’ρχισα να καλώ τους Αγίους να με βοηθήσουν και ιδιαιτέρως την Αγία Μαρίνα που πολύ την ευλαβούμαι.
Δευτέρα πρωί 27 Μαρτίου, ετοιμάστηκα, έκανα το Σταυρό μου και ξεκινήσαμε για το χειρουργείο, ξαπλωμένος πάνω σ’ ένα τρόλεϊ. Μπήκαμε στον προθάλαμο του χειρουργείου περιμένοντας τις τελευταίες διαδικασίες. Αφού ετοιμάστηκαν όλα πήραμε το δρόμο για το χειρουργείο.
Πίσω η κόρη μου, μπροστά ένας νοσοκόμος και στο πλάι μία νοσοκόμα ντυμένη με τ’ άσπρα. Με έβαλαν στο χειρουργικό τραπέζι και άρχισαν τις ετοιμασίες. Η νοσοκόμα με τ’ άσπρα παρούσα. Η αναισθησιολόγος έτοιμη να μου βάλει την ένεση στο σπόνδυλο, επειδή έχω πρόβλημα με τον αυχένα μου και δεν έπρεπε να κοιμηθώ. Η κόρη μου από δεξιά και η Νοσοκόμα με τ’ άσπρα από αριστερά με έσκυψαν και μου έβαλαν την ένεση. Δεν πόνεσα καθόλου, μόνο ένα μικρό τσίμπημα. Τότε μου λέει η νοσοκόμα με τ’ άσπρα σχεδόν στ’ αυτί:
“Μη φοβάσαι θα γίνεις καλά”. Με ξάπλωσαν, μου έβαλαν ορρούς, καρδιογράφο και άρχισαν την εγχείρηση. Βάλανε έναν παραβάν μπροστά μου να μην βλέπω. Η αναισθησιολόγος με ρώτησε αν ήθελα να μου κάνει ένεση να κοιμηθώ λίγο να μην ακούω τα εργαλεία, αλλά εγώ αρνήθηκα.
Αρχισε η εγχείρηση, η οποία είχε διάρκεια ενάμιση ώρα. Κοίταζα την νοσοκόμα με τ’ άσπρα, ήταν δίπλα στην κόρη μου, τότε μου λέει ο γιατρός:
“Κυριάκο τελειώσαμε, Δόξα σοι ο Θεός, όλα πήγαν καλά”.
Με έβαλαν στο τρόλεϊ και με πήγανε στον άλλο θάλαμο για ακτινογραφίες και για να συνέλθω από την τοπική νάρκωση. Μόλις φύγαμε από το χειρουργείο, τη νοσοκόμα με τ’ άσπρα δεν την ξαναείδα. Με πήραν στον 5ο όροφο στο δωμάτιο 7. Μου έβαλαν τ’ απαραίτητα (ορούς κτλ) και με άφησαν να ξεκουραστώ. Δίπλα μου δικά μου πρόσωπα. Κύλησε η μέρα σιγά σιγά.
Ξημερώνοντας άρχισαν οι νοσοκόμες και οι νοσοκόμοι να πηγαινοέρχονται, να βγάλουν αίμα για αναλύσεις.
Γύρω στις 10:00 π.μ. έρχονται με μια μπουκάλα αίμα. Ρωτώ τι συμβαίνει. Μου είπαν ότι έπρεπε να βάλουν λίγο αίμα. Τότε άρχισα και πάλι να παρακαλώ τους Αγίους και φυσικά την Αγία Μαρίνα.
Έκλεισα τα μάτια μου να ξεκουραστώ και τότε είχα την επίσκεψη της νοσοκόμας με τ’ άσπρα και μου λέει: “Θα πάνε όλα καλά, ήμουν στο χειρουργείο μαζί σου”την ρωτώ ποια είσαι και μου απαντά: “Ήλθα από μακριά εκεί που έρχεσαι και συ !” Τότε άνοιξα τα μάτια μου και την είδα να φεύγει προς τον διάδρομο. Ρώτησα τον διπλανό μου αν είδε καμιά νοσοκόμα να φεύγει και μου απάντησε αρνητικά.
Μετά ήλθε η αδελφή να κοιτάξει το αίμα και τους ορούς και τη ρώτησα αν στο χειρουργείο μπαίνουν και νοσοκόμες με άσπρα ρούχα. Τότε σηκώθηκε όρθια έκανε τον Σταυρό της και μου λέει: “Εσύ κάτι είδες. Ποιαν Αγία παρακάλεσες; “Της είπα πολλούς Αγίους αλλά και την Αγία Μαρίνα στην Ανδρο.
Δοξάζω το Θεό και την Αγία Μαρίνα, που με τη χάριν της πιστεύω, ότι θα γίνω καλά».
Η Αγία Μαρίνα σώζει τον μικρό Ανδρέα από την Κύπρο
Πολλές φορές στην ζωή μας, σαν συνειδητοί Χριστιανοί, επικαλούμαστε τον Θεό και τούς Αγίους Του.
Αυτό λοιπόν έκανε και μια οικογένεια από την Κύπρο, γνωστή από τις τηλεοπτικές εκκλήσεις της πριν δύο χρόνια, για την εξεύρεση δότη προκειμένου να βρεθεί μόσχευμα για εγχείρηση στο μικρό παιδί τους, τον Ανδρέα που έπασχε από λευχαιμία. Μόσχευμα βρέθηκε και οι γονείς ετοιμάστηκαν για να ταξιδεύσουν στις ΗΠΑ, όπου θα γινόταν η λεπτή χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης μυελού.
Όλοι θυμόμαστε τότε την αγωνία της οικογένειας του Βάσου Βασιλείου από τη Λεμεσό και τις καθημερινές εκκλήσεις τους στον Χριστό μας για να σώσει το παιδί τους. Πριν λοιπόν ξεκινήσουν για την εγχείρηση οι γονείς άκουσαν για τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας και πήραν την πρωτοβουλία να τηλεφωνήσουν στο μοναστήρι τής Αγίας Μαρίνας στην Άνδρο και να ζητήσουν την ευλογία Της.
Στο τηλέφωνο ο ηγούμενος της Μονής αρχιμανδρίτης Κυπριανός υποσχέθηκε πως θα προσευχηθεί στην Αγία και ευχήθηκε στους γονείς να έχει το παιδί την Αγία Μαρίνα στο χειρουργείο για βοήθεια. Πράγματι με την ευχή του ηγουμένου Κυπριανού στις αποσκευές τους και με ακράδαντη την πίστη για τη βοήθεια της Αγίας Μαρίνας οι δύο γονείς και ο μικρός Ανδρέας μετέβησαν στις ΗΠΑ.
Μετά τις καθιερωμένες προκαταρκτικές εξετάσεις προετοιμασίας ο μικρός Ανδρέας εισήλθε για την πραγματικά πολύ σοβαρή και λεπτή εγχείρηση. Λίγη ώρα πριν το χειρουργείο παρουσιάστηκε στον ιατρό που θα χειρουργούσε τον μικρό Ανδρέα μία γυναίκα. Είπε πως είναι γιατρός και παρακάλεσε να παρακολουθήσει την εγχείρηση, επειδή ήταν προσωπική ιατρός του μικρού Ανδρέα.
Η συζήτηση της γυναίκας με τον χειρούργο έδειχνε πως κατείχε την ιατρική επιστήμη και δεν άφηνε καμιά αμφιβολία στο χειρούργο να σκεφτεί πως δεν είναι ιατρός. Εκείνος πάντως της είπε πως δεν επιτρέπεται να βρίσκεται στο χειρουργείο ξένος ιατρός και πως αποτελούσε πρακτική της ιατρικής του ομάδας να μην μετέχουν άλλοι στις λεπτές αυτές εγχειρήσεις. Η επιμονή όμως της γυναίκας έκαμψε την αρχική αδιαλλαξία του χειρούργου.
Της ζήτησε να αφήσει τα στοιχεία της στη γραμματεία και να εισέλθει στη συνέχεια στο χειρουργείο μαζί του. Έτσι και έγινε. Η άγνωστη ιατρός εισήλθε στο χειρουργείο και όχι απλώς παρακολουθούσε αλλά συμμετείχε ενεργά στην εγχείρηση του μικρού Ανδρέα. Αρκετές φορές μάλιστα έδωσε τις κατευθύνσεις για το πώς έπρεπε να προχωρήσει η επέμβαση.
Όλα πήγαν καλά και ο γιατρός αφού την ευχαρίστησε εξήλθε του χειρουργείου. Το ζεύγος Βασιλείου έτρεξε να πληροφορηθεί για το πώς πήγε η εγχείρηση. «Όλα πήγαν πολύ καλά» τους είπε. Και πρόσθεσε: «Δεν μπορώ όμως να καταλάβω πως είχατε μια τέτοια γιατρό για το παιδί σας και ήλθατε σε μένα;» Οι γονείς έκπληκτοι του απάντησαν ότι δεν είχαν φέρει κάποια γιατρό και δεν γνωρίζουν κάτι σχετικό.
Ο χειρούργος όμως επέμενε και τους είπε πως όταν εξήλθε από το χειρουργείο η γιατρός του μικρού Ανδρέα, παρέμεινε για λίγο μέσα με την υπόλοιπη ιατρική ομάδα. Ως εκ τούτου κάπου εκεί γύρω έπρεπε να είναι και τους προέτρεψε να τη συναντήσουν. Μάταια όμως έψαχναν να τη βρουν. Η γιατρός είχε εξαφανισθεί… Σκέφθηκαν πως θα έφυγε και πήγαν μετά την προτροπή του χειρούργου στη γραμματεία να ζητήσουν τα στοιχεία της προκειμένου να την ευχαριστήσουν.
Πίστευαν πως ίσως κάποια γιατρός από την Ελλάδα, ή την Κύπρο ευαισθητοποιήθηκε και ταξίδευσε στις ΗΠΑ για να συμβάλλει στην λεπτή χειρουργική επέμβαση. Με έκπληξη διαπίστωσαν πως η άγνωστη γυναίκα ιατρός είχε υπογράψει με το όνομα Μαρίνα από την Άνδρο (Marina from Andros). Δεν πίστευαν αυτό που έβλεπαν. Στέκονταν επί αρκετή ώρα αμήχανοι μπροστά στο θαύμα της Αγίας Μαρίνας.
Τα δάκρυα ευγνωμοσύνης και χαράς πλημμύρισαν τα μάτια τους. Θυμήθηκαν αυτό που τους είχε πει ο σεβαστός γέροντας και ηγούμενος της ομώνυμης Ιεράς Μονής. »Πηγαίνετε στην Αμερική και εύχομαι η Αγία Μαρίνα να είναι μέσα στο χειρουργείο » Την απερίγραπτη χαρά τους για την επιτυχή έκβαση της εγχείρησης και την επαναφορά της υγείας του μικρού Ανδρέα τη μετέφεραν στα ΜΜΕ μιλώντας για το αληθινό θαύμα.
Από τότε έβαλαν ως τάμα να βρίσκονται πάντοτε οικογενειακώς στην Άνδρο την ημέρα της μνήμης της Αγίας Μαρίνας. Έτσι και πράττουν, ενώ όπως ανέφερε μοναχός της Μονής με τον οποίο συνομιλήσαμε δύο φορές, στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, η οικογένεια Βασιλείου μεταβαίνει τακτικά από τη Λεμεσό κάθε καλοκαίρι στην Άνδρο για να ευχαριστήσει την Αγία Μαρίνα, που έσωσε τον μικρό Ανδρέα.
Ουδέποτε λοιπόν απουσίασαν τα θαύματα των Αγίων από τη ζωή τής Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και είθε ο Πανάγαθος Θεός, ό Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός, να μας ενισχύει την πίστη μας με τα θαύματα των Αγίων μας. Ευχαριστούμε θερμώς την κ. Κυριακοπούλου Σπυριδούλα, συνταξιούχο ιατρό, που είχε την ευγενή καλοσύνη να μας ενημερώσει για το ανωτέρω θαύμα. Θερμές ευχαριστίες στον ηγούμενο της Ιεράς Μονής και στην αδελφότητα για τις διευκρινίσεις και τις απαντήσεις στα ερωτήματα που τους θέσαμε.
