Κάτοικος Αθικίων μέσα από το peloponnisosnews.gr. Θέλει να περιγράψει όλες αυτές τις άσχημες στιγμές που βίωσαν στο χωριό κατά την πύρινη κόλαση των προηγούμενων ημερών. Οφείλουμε να αναδημοσιεύσουμε τα όσα αναφέρει και τις συγκλονίστηκες καταγγελίες που κάνει, ο άνθρωπος που είδε στην κυριολεξία την περιουσία του να γίνεται στάχτη!
Τις τελευταίες ημέρες το χωριο μου ( Αθικια Κορινθίας) οπως και ολοι οι υπόλοιποι οικισμοί των γύρω περιοχών δοκιμάστηκε από τη μεγάλη πυρκαγιά με κύριο επικεντρο τις Κεχριες Κορινθίας.
Μιλάμε για μια τεραστια οικολογική κατσστροφη , καθώς καηκαν πανω από 150.000 στρέμματα δάσους. Εκτός από δαση βεβαια οπως ήταν αναμενόμενο καταστραφηκαν περιουσίες δικές μου και των συμπολιτών μου.
Μου δημιουργούνται πολλά ερωτήματα τα οποία η θα με δικαιώσουν η θα με διαψεύσουν με το πέρασμα του χρόνου. Εκείνο που πολλάκις περνάει απ το μυαλό μου ολο αυτό το δύσκολο διαστημα που ειναι το κράτος δικαίου και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Σε μια εκκένωση ενός οικισμού ο Δήμαρχος ως ο αρχων του τόπου και οι υπόλοιποι ( αντιδήμαρχοι κλπ) οφείλουν να προνοησουν να παρέχουν στέγη , νερό, τροφή σε όλους τους κατοίκους κάτι το οποίο δεν έγινε εν προκειμένω. Δεν ειμαστε άλλης εθνικότητας αλλα Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες. Ίσως βεβαια και να μην το σκέφτηκαν οι άνθρωποι μέσα στον πανικό τους διότι δεν ήταν προετοιμασμενοι για μια τόσο μεγάλη βιβλική καταστροφη.
Άραγε ο κρατικός μας μηχανισμός είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει μια τόσο τεράστια πυρκαγιά? Η απάντηση θα δοθεί αργά η γρήγορα . Εκείνο που προέχει τωρα είναι η άμεση καταστροφη των ζημιών ουτοσωστε να προβούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα σε καταβολή σχετικών αποζημιώσεων στους πληγέντες εις εκ των οποίων ειμαι κι εγω. Σε κάθε άλλη περίπτωση προβλέπω κατά την ταπεινή άποψη μου πως οικογένειες θα έχουν τεράστιο οικονομικό πρόβλημα διότι δε πρέπει να ξεχνάμε ότι μεγάλο μέρος των Κορινθίων βιοποριζεται κατ αυτόν τον τρόπο. Κλείνοντας θεωρώ πως πρέπει σε όλες τις δασικές εκτάσεις να υπάρξουν ειδικές μελέτες για τη δημιουργία αντιπυρικων ζωνών ικανές να οριοθετούν την έκταση μιας πυρκαγιας και να δώσουν ένα τέλος στην προχειρότητα της τελευταίας στιγμής. Δε πρεπει να λησμονουμε βεβαια τις υπερανθρωπες προσπαθειες και τον αγώνα που έδωσαν από την πρώτη στιγμή εκδήλωσης της πυρκαγιας από τα πυροσβεστικά σώματα πολλών περιοχών οπως επίσης των εθελοντικων ομάδων και διαφόρων εθελοντών πολιτών. Το δημόσιο ευχαριστω μου ως ελάχιστο φόρο τιμής κι αναγνώρισης των υπαρανθρωπων προσπαθειών.