Το όνομα του μουσικοσυνθέτη που την παρενόχλησε σεξουαλικά όταν ήταν 15 χρονών αποκάλυψε η ερμηνεύτρια Λυδία Σέρβου.
«Ο άνθρωπος που σακάτεψε την ψυχή μου πριν καν συμπληρώσω τα 15 χρόνια είναι ο Δήμος Μούτσης» αποκαλύπτει σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Τα Νέα» η Λυδία Σέρβου, η οποία στον απόηχο των καταγγελιών της Σοφίας Μπεκατώρου και της Ζέτα Δούκα για σεξουαλική κακοποίηση και λεκτική/σωματική βία αντίστοιχα, είχε μοιραστεί τη δική της εμπειρία για το πώς ένα ραντεβού που της έκλεισε ο ιερέας πατέρας της με γνωστό μουσικοσυνθέτη ώστε να την ακούσει να τραγουδά κατέληξε σε τραυματική εμπειρία.
«Είχα αποφασίσει να μην αποκαλύψω το όνομά του, λόγω της ηλικίας του κυρίως αλλά κι επειδή δεν έχω καμία άλλη απόβλεψη εκτός από τη σωτηρία της δικής μου ψυχής αλλά και άλλων παιδιών για τα οποία θα μπορούσε η καταγγελία μου να λειτουργήσει αποτρεπτικά. Εξάλλου, ο άνθρωπος αυτός είναι πλέον 82 χρονών. Λόγω όμως της μεγάλης έκτασης που πήρε το θέμα και επειδή δε μου αρέσει να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, θα το πω. Ο άνθρωπος που σακάτεψε την ψυχή μου πριν καν συμπληρώσω τα 15 χρόνια είναι ο Δήμος Μούτσης» λέει χαρακτηρισικά η Λυδία Σέρβου.
Σε ερώτηση για το αν επιχείρησε ποτέ να υπενθυμίσει στον μουσικοσυνθέτη τις πράξεις του, η κυρία Σέρβου απαντά: «Όχι. Ποτέ δεν ήρθα ξανά σε επαφή μαζί του. Εξάλλου τον φοβόμουν. Νιώθω ευλογημένη που 25 χρόνια που βρίσκομαι επαγγελματικά στον χώρο του τραγουδιού δεν έτυχε να τον συναντήσω και δεν ήρθα ποτέ σε καμία συνεργασία μου αντιμέτωπη με το έργο του, ώστε να χρειαστεί να απολογηθώ σε κάποιον συνάδελφό μου για την άρνησή μου να τον τραγουδήσω».
«Οι άνθρωποι που κάνουν αυτές τις φρικαλέες απάνθρωπες πράξεις, ιδίως σε παιδιά, κρύβονται και δεν ζητούν ποτέ συγγνώμη» απαντά σε ερώτηση για το αν ο Δήμος Μούτσης προσπάθησε να έρθει σε επικοινωνία μαζί της μετά τη δημοσιοποίηση της ιστορίας της.
Σε ερώτηση για το τι θα του έλεγε αν τον συναντούσε ξανά, απαντά: «Φοβάμαι κατ’ αρχάς πως θα με έπιανε πάλι πανικός, εάν ιδίως ήμουν μόνη μου. Εάν ωστόσο έβρισκα τη δύναμη να ψελλίσω κάτι, θα ήταν ένα μεγάλο «κρίμα» για το ταλέντο που του έδωσε ο Θεός και για το αξιόλογο έργο του, που, προσωπικά δεν μπορώ να το διαχωρίσω από τον άνθρωπο. Και κανείς νομίζω δεν μπορεί να διαχωρίσει έναν άνθρωπο από τέτοιου είδους απεχθείς πράξεις, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται επαγγελματικά ή κοινωνικά. Η ηθική ενός ανθρώπου συνοδεύει και το έργο του επαγγελματικά. Τον καταξιώνει ή τον κατακρημνίζει…».
«Τα τραύματα της εμπειρίας αυτής είναι δυσεξάλειπτα, αν όχι ανεξίτηλα. Το συμβάν αυτό καθόρισε τη ζωή μου σε όλα τα επίπεδα. Αυτός ο άνθρωπος μου στέρησε κατ’ αρχάς το φλερτ. Δεν θυμάμαι ποτέ να με φλέρταραν ή να φλέρταρα εγώ. Πάντα είχα, ιδιαίτερα στις σχέσεις μου με το άλλο φύλο, ενεργοποιημένες τις άμυνές μου. Στην επαγγελματική μου πορεία ήταν ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα. Φοβόμουν να πάω σε ακροάσεις και σε όποιες και αν πήγα, από το συμβάν αυτό και μετά, συνοδευόμουν πάντα από τον πατέρα μου ή από κάποιον φίλο μου. Έχασα πολλά τραίνα ευκαιριών που πέρασαν από μπροστά μου. Παρέμεινα επί χρόνια σε συνεργασίες που δεν ήταν πάντα η επιλογή μου απλώς και μόνο επειδή ένιωθα προστατευμένη στο περιβάλλον τους κι επειδή φοβόμουν ένα παραπάνω βήμα» εξομολογείται η ερμηνεύτρια.
«Η κοινωνία είναι πλέον ώριμη να δεχτεί, να κατανοήσει και να καταδικάσει αυτές τις καταστάσεις. Ήρθε η ώρα να ακουστεί η αλήθεια. Να ανοίξουν τα στόματα και να μιλήσουν όσο πιο δυνατά γίνεται. Τώρα είναι η ώρα. Τώρα που όλοι είμαστε ίσιοι. Τώρα που κανείς δεν έχει εξουσία. «Κανείς δεν θα προχωρούσε σε τέτοιες συμπεριφορές αν δεν είχε τη σιγουριά ότι μπορεί ατιμώρητα να καταχραστεί την εξουσία που έχει για να κακοποιήσει τον απέναντί του, αυτόν που πιστεύει ότι εξουσιάζει. Ζήσαμε πολλά χρόνια στη σιωπή! Τώρα όμως μιλάμε… Και κάθε φορά που κάποιος θα σκεφτεί να ικανοποιήσει τα κόμπλεξ του, τις ανώμαλες ορέξεις του, ιδίως σε παιδιά ή την κακοποιητική του συμπεριφορά, ας το ξανασκεφτεί πλέον» καταλήγει.
