Μήλο της έριδας φαίνεται πως γίναμε οι παρουσιάστριες της επαρχίας τις τελευταίες μέρες. Αφορμή ένα άρθρο του Γιώργου Καπουτζίδη αναφορικά με την εκπομπή του Νίκου Μουτσινά και συγκεκριμένα το σημείο που “κρίνει” τις ενδυματολογικές μας και όχι μόνο επιλογές.
Επιτρέψτε μου λοιπόν κύριοι επειδή το θέμα με αφορά να σας συστήσω τις γυναίκες αυτές. Η μέρα μας ξεκινάει πολύ νωρίς το πρωί, κάποιες από εμάς θα πρέπει να πάμε τα παιδιά μας στο σχολείο αφού δυστυχώς σε σχέση με τις μεγάλες τηλεπερσόνες εμείς δεν έχουμε σοφέρ. Αμέσως μετά πηγαίνουμε γρήγορα στα γραφεία μας για να αναλάβουμε εκπομπή στο ραδιόφωνο ή για να γράψουμε στην εφημερίδα. Μιλάμε πάντα για τοπικά μέσα που για να μας ακούσετε θα πρέπει να μας αναζητήσετε μόνο στο ιντερνετ. Για να διαβάσετε δε τα άρθρα μας είναι ακόμη δυσκολότερο αφού οι εφημερίδες μας κυκλοφορούν μόνο στους νομούς που δραστηριοποιούμαστε. Εκεί δεν υπάρχουν τεράστιες δημοσιογραφικές ομάδες διότι φρόντισαν όλες οι κυβερνήσεις να ισοπεδώσουν τον τοπικό τύπο γιατί μάλλον ο μη ενημερωμένος επαρχιώτης ταιριάζει καλύτερα στα σχέδιά τους. Με ελάχιστες προκηρύξεις, με μηδενικές διαφημίσεις δίνουμε έναν καθημερινό αγώνα επιβίωσης του μέσου για το οποίο εργαζόμαστε.
Και αφού ολοκληρώνεται η πρωινή πάλη, η μέρα συνεχίζεται με την οικογένεια. Για λίγο, μην φανταστείτε ότι μπορούμε να χαρούμε τα παιδιά μας για πολύ ώρα. Βγάλτε από το μυαλό σας τις φωτεινές φωτογραφίες των γυναικών που γνωρίζετε να παρουσιάζουν ειδήσεις και εκπομπές στα μεγάλα κανάλια. Δεν τρέχουμε ανέμελα με παιδιά και σκυλιά στους μεγάλους κήπους, τρέχουμε να μαγειρέψουμε κάτι πριν γυρίσουν τα παιδιά, να μαζέψουμε τα κρεβάτια, να σκουπίσουμε και στην καλύτερη των περιπτώσεων να βγάλουμε και μία βόλτα τον σκύλο για την ανάγκη του. Και όλα αυτά στα μικρά διαμερίσματα της επαρχίας.
Η επιστροφή στο γραφείο γρήγορη και βιαστική, μικρές συνεδριάσεις με τους λίγους συνεργάτες για τα θέματα του δελτίου ειδήσεων και των εκπομπών. Γράψε, σβήσε, πρόχειρα χαρτιά, τηλέφωνα, κυνήγι της είδησης της επαρχίας. Έτσι κι αλλιώς αυτός είναι και ο σκοπός μας, η ανάδειξη των προβλημάτων της περιοχής μας, με συγκρούσεις, με κόντρες, σε κλειστές κοινωνίες με κλειστά στόματα. Κάπου εκεί εμφανίζονται και οι τεχνικοί να σου πουν πως για άλλη μια φορά σου μένει πολύς λίγος χρόνος να ετοιμαστείς. “Πάλι θα αργήσεις να μπεις στο στούντιο Σοφία”, βιάσου, τελειώνουν οι διαφημίσεις.
Και πάμε σε αυτό που σας αφορά αγαπητοί κατά τα άλλα κύριοι. Η παρουσιάστρια της επαρχίας δεν έχει στυλίστα να τις αραδιάσει στο καμαρίνι της όλα τα πιθανά ενδυματολογικά σενάρια, δεν έχει μακιγιέρ να την βάψει επαγγελματικά όπως αρμόζει στην τηλεόραση, δεν έχει κομμώτρια να της φτιάξει τα μαλλιά της. ‘Ολες αυτές οι υποχρεώσεις ανήκουν στην ίδια. Τα σακάκια μας πρόχειρα στοιβαγμένα μέσα στα μικρά μπάνια μας. Κάπου κάτω από τον σωρό ένα νεσεσέρ με τα απολύτως απαραίτητα, μία πούδρα, ένα κραγιόν, μία μάσκαρα και ένα μολύβι είναι υπέρ αρκετά. Λίγη λακ τελευταία στιγμή στα μαλλιά μας και γρήγορα στο στούντιο. Εκεί δεν υπάρχουν δέκα τεχνικοί, δεν υπάρχει σκηνοθέτης, ηχολήπτης, floor mananger. Εκεί κεντράρεις μόνη σου στο κέντρο, φτιάχνεις τελευταίες λεπτομέρειες στα μαλλιά σου, όσο μπορείς να διακρίνεις από το μόνιτορ απέναντι.
Αυτές είμαστε οι παρουσιάστριες της επαρχίας κύριοι, οι σπουδές μας δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις μεγάλες παρουσιάστριες των Αθηνών. Η διαφορά μας είναι πως εμείς επιλέξαμε τις πόλεις μας και τα χωριά μας να ζήσουμε, να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Ασχοληθείτε με κάποιους άλλους εκατέρωθεν, η κόντρα σας επάνω μας είναι άδοξη, άκαιρη, άκυρη και άδικη.
Ταπεινά, μία παρουσιάστρια της Κορινθίας
Σοφία Μπαλή
