Του Γιάννη Πανούση
Το αυτεπίστροφο κάθε επανάστασης
είναι η μετάβασή της από θέση σε θέσεις
Μετά από την ενδοκομματική νίκη του Νίκου Ανδρουλάκη στο ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ άρχισε (ή ξαναζεστάθηκε) ένας ευρύς διάλογος για την Κεντροαριστερά. Όλα έχουν ειπωθεί, συνήθως τα ίδια ή παρόμοια, καθώς και τ’ αντίθετά τους. Άλλοι συγκρίνουν τα συμβαίνοντα με τη Σοσιαλδημοκρατία στη Γερμανία, άλλοι θυμούνται τη διακυβέρνηση του Αντρέα Παπανδρέου, άλλοι ιδεολογικοποιούν, σε βαθμό λιποθυμίας, κάθε λέξη του νέου αρχηγού. Μερικοί σταθεροί όλα τα τελευταία χρόνια ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ έχουν αυτοαναγορευθεί σε ακραιφνείς/γνήσιους “κομματοφύλακες” της πίστης κι εκδίδουν πιστοποιητικά αναδρομικής νομιμοφροσύνης σε όσους θέλουν να (επαν)ενταχθούν στο χώρο ή την παράταξη. Ορισμένοι παρερμηνεύουν τα λόγια, κοσκινίζουν τις βλέψεις και σπεκουλάρουν με τις σιωπές του παρελθόντος. Μία πράσινη Ιερά Εξέταση είναι ετοιμογέννητη με την ίδια ταχύτητα που εξ-αμβλώνονται οι απόψεις για τις επιλογές της νέας ηγεσίας.
Όλα αυτά μπορεί να έχουν κάποια επικοινωνιακή σημασία, όπως άλλωστε έχουν και οι κινήσεις σε οργανωτικό, κοινοβουλευτικό και προγραμματικό επίπεδο.
Κατά τη γνώμη μου όμως, την οποία έχω διατυπώσει και σε άλλες ευκαιρίες, στην Ελλάδα τον κύριο λόγο δεν τον παίζουν οι διακηρύξεις και οι διαδικασίες αλλά οι άνθρωποι.
Επειδή το κόμμα και η παράταξη συνιστούν κι ένα πολιτιστικό-αξιακό παράδειγμα συλλογικής δράσης, επειδή η βιοεξουσιαστική μόλυνση είναι κολλητική, επειδή η [νοσταλγική;] επαναμάγευση της Κεντροαριστεράς (κατ’εμέ Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς) δεν θα επιτευχθεί με βαρύγδουπες συνεντεύξεις και δηλώσεις ένθεν/κακείθεν, πρέπει ν’αποφευχθούν “οι Σκιές από το μέλλον’’ (Τάκης Νικολόπουλος). Αυτό μπορεί να γίνει με τη συμμετοχή/σύμπραξη ανθρώπων της ανιδιοτελούς προσφοράς. Έντιμους, ειλικρινείς, συνεπείς, καλλιεργημένους, μ’ ελεύθερο πνεύμα κι ευθυκρισία. Όχι διπρόσωπους, ιδεοληπτικούς, μωροφιλόδοξους.
Τα υπόλοιπα θα δρομολογηθούν εύκολα, αν κι εφόσον βρεθούν και κινητοποιηθούν αυτοί οι άνθρωποι. Ποτέ δεν έλειψαν οι θεσμοί από τη χώρα. Πάντοτε προδίδονταν από ανθρώπους χωρίς καθαρά πρόσωπα, καθαρή συνείδηση, καθαρή σκέψη και βέβαια καθαρά χέρια.
ΥΓ1. Προσοχή μήπως από την πολλή αγάπη και τον υπερ-βολικό ενθουσιασμό μερικοί βιαστικοί εργολάβοι της νέας διακυβέρνησης τελικά “πνίξουν” τον Νίκο Ανδρουλάκη
ΥΓ2.’’Κάθε φορά που γυρίζω στην πόρτα το κλειδί
ψιθυρίζω στο αυτί της κλειδαριάς….
‘να μοιάσεις στους θεούς που έπλασες
κι όχι μόνο να τους φοβάσαι’,
μου απάντησε η κλειδαριά’’ (Αργ.Μαρνέρος,Η απάντηση της κλειδαριάς)
* Ο κ. Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη
