Σαράντα ημέρες μετά το Πάσχα εορτάζουμε την Ανάληψη του Χριστού. Κατά την ημέρα της Αναλήψεως που φέτος πέφτει την Πέμπτη 25 Μαΐου ψέλνεται για τελευταία φορά το «Χριστός Ανέστη» στην Εκκλησία.
Η ημέρα της Αναλήψεως θεωρείται ως η πρώτη του καλοκαιριού και έχει συνδεθεί με το πρώτο μας μπάνιο στη θάλασσα.
Παλιότερα οι πιστοί, ακόμα κι αν δεν κολυμπούσαν κανονικά στη θάλασσα, συνήθιζαν βουτούν έστω τα πόδια τους στο νερό.
Αφού έκαναν το σταυρό τους μετρούσαν με τις φούχτες τους, 40 κύματα, όσες δηλαδή και οι μέρες που έχουν περάσει από το Πάσχα.
Οι νοικοκυρές συνήθιζαν να παίρνουν μαζί τους μπουκάλια, μέσα στα οποία μάζευαν θαλασσινό νερό «από σαράντα κύματα».
Επιστρέφοντας στο σπίτι τους ράντιζαν τα δωμάτια και έλεγαν: «Όπως αναλήφτηκε ο Χριστός, έτσι να αναληφτεί από το σπίτι μας κάθε κακό. N’ αναληφτεί η κακογλωσσιά, η αρρώστια και το κακό μάτι»!
Κάποιες γυναίκες μάλιστα κρατούσαν από αυτό το νερό και το χρησιμοποιούσαν όλο το χειμώνα για την πρακτική ιατρική που ασκούσαν σε περιπτώσεις πρηξίματος, δαγκώματος, βασκανίας κ.α.
Η πέτρα η μαλλιαρή
Αξίζει να σημειωθεί και το έθιμο της πέτρας της μαλλιαρής που ήρθε στην χώρας από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας.
Άνδρες και γυναίκες έμπαιναν ως τα γόνατα στη θάλασσα, μάζευαν νερό από τα 40 κύματα και στη συνέχεια επιδίδονταν στην αναζήτηση μια πέτρα με βρύα, την περίφημη «πέτρα μαλλιαρή».
Όποιοι την έβρισκαν την έπαιρναν στο σπίτι τους και το είχαν για καλό σημάδι. Σημείο τοποθέτησης της πέτρας ήταν συνήθως κάτω από το κρεβάτι!
H πέτρα αυτή με το ρίζωμα και τη βλάστησή της μέσα στη θάλασσα, συμβολίζει όλη τη δύναμη και την ουσία του θαλασσινού στοιχείου που, ιδιαίτερα την ημέρα της Αναλήψεως, “με την παρουσία του Χριστού στους αιθέρες, ουρανός και θάλασσα έχουν αγιασθεί”.
