Η έλλειψη πόσιμου νερού ήταν ένα πρόβλημα της Κορίνθου από τον καιρό της ίδρυσής της, το 1858, και απορίας άξιον είναι πως μόλις πριν από μια δεκαετία κατάφερε να επιλυθεί. Μέχρι τότε, η υδροδότηση της Κορίνθου παρέμενε το Ιερό Δισκοπότηρο κάθε δημοτικής αρχής και δεκάδες δήμαρχοι προσπάθησαν με πολλούς τρόπους να φέρουν στην πόλη το πολυπόθητο νερό.
Ένα ίχνος αυτού του μικρού “έπους της υδροδότησης” σώζεται ακόμα στη γειτονιά της Βρυσούλας. Πάνω από την οδό Σίνα, εκεί που τελειώνει η οδός Αριστοτέλους και ένα άλσος αρχίζει να καταπίνει τις παραμελημένες σιδηροδρομικές γραμμές, βρίσκεται ακόμα μια παλιά Βρύση που δημιουργήθηκε το 1934. Η Βρύση έχει μεγάλο βάθος (που πλέον καλύπτουν φυτά), το σημείο που έρεε το νερό δεν φαίνεται και φέρει την (ακόμα ευανάγνωστη) επιγραφή: ΕΓΕΝΕΤΟ ΕΠΙ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΜΑΡΚΕΛΛΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ 1934. Όπως λοιπόν μας πληροφορεί η επιγραφή, η Βρύση αυτή φτιάχτηκε κατά την ανοικοδόμηση της πόλης από τον σεισμό του ’28 επί δημαρχίας του δικηγόρου Ανδρέα Μάρκελλου (1886-1955). Ο Μάρκελλος είχε μόλις εκλεγεί τον Φεβρουάριο του 1934 (ίσως λοιπόν η κατασκευή της Βρύσης είχε ξεκινήσει νωρίτερα από τον προκάτοχό του, Γιώργο Ηλιόπουλο) και διετέλεσε δήμαρχος μέχρι και το 1941 (παρέμεινε διορισμένος από τη δικτατορία Μεταξά).
Η Βρύση αυτή χρησιμοποιήθηκε για χρόνια ως σημείο “ανεφοδιασμού” της γειτονιάς αλλά και πολλών ακόμα κορινθιακών σπιτιών, δίνοντας στην γύρω περιοχή την ονομασία “Βρυσούλα”, που κρατάει μέχρι σήμερα. Το νερό που πρόσφερε δεν γνωρίζω από που το έφερνε, ούτε και πότε σταμάτησε η λειτουργία της.
Σήμερα, αυτό το μνημείο μιας άλλης εποχής βρίσκεται ζωσμένο από πυκνή βλάστηση μαζί με ένα ακόμα μνημείο μιας άλλης Κορίνθου, τις σιδηροδρομικές ράγες. Μαζί με το αλσάκι και το μονοπάτι του, δημιουργούν μια “γωνία λήθης” της πόλης. Ξεχασμένα και σε αχρησία, μένουν θαμμένα στην αγκαλιά του μικρού και ειρηνικού άλσους, περιμένοντας κάποιον διαβάτη να τα προσέξει και κάποια δημοτική αρχή να τα φροντίσει…
.
Πληροφορίες άντλησα από ένα βιντεάκι του Γιάννη Παπαδάκη στη Βρύση και από το βιβλίο του Θ. Κοντόζογλου “Κόρινθος, Σελίδες από τη Νεώτερη Ιστορία της, Γ’ Τομος”
