Η πρώτη φωλιά θαλάσσιας καρέτα καρέτα, στην Αργολίδα καταγράφηκε σήμερα στην παραλία Καραθώνας στο Ναύπλιο.
Λουόμενοι εντόπισαν τη νύχτα την χελώνα που προσπαθούσε να φτιάξει τη φωλιά της και ενημέρωσαν το Λιμεναρχείο Ναυπλίου που με την σειρά του ενημέρωσε τον Σύλλογο Προστασίας Θαλάσσιων χελωνών ΑΡΧΕΛΩΝ που του παρείχε πληροφορίες για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν καθώς οι θαλάσσιες χελώνες γεννούν περίπου 50 αυγά κάθε φορά.
Σήμερα το νωρίς το πρωί στο σημείο έσπευσαν ο υπεύθυνος του Δήμου Παναγιώτης Λέντζος, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ναυπλίου Ιορδάνης Δαμιανός και το Λιμεναρχείο Ναυπλίου.
Στο σημείο τοποθετήθηκε σήμανση, ενώ θα τοποθετηθεί κλωβός προστασίας γύρω από την φωλιά για την αποφυγή όχλησης καθώς η παραλία είναι πολυσύχναστη, σύμφωνα με οδηγίες από τον Σύλλογο Προστασίας Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ.
Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται φωλιά θαλάσσιας χελώνας στην περιοχή και οι αρμόδιοι έχουν ενημερώσει τους καταστηματάρχες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, ενώ θα τοποθετηθεί και ταμπέλα που θα ενημερώνει για την φωλιά.
Το ταξίδι της νέας γενιάς των θαλάσσιων χελωνών θα αρχίσει με την εκκόλαψή τους στην αμμουδερή παραλία της Καραθώνας σε περίπου 50 με 55 μέρες. Υπάρχουν ελάχιστα δεδομένα για τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, γνωστά και ως «χαμένα χρόνια» και σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς κάτω από 1 στα 1.000 χελωνάκια θα φθάσει στην αναπαραγωγική ηλικία.
Οι θηλυκές χελώνες επιστρέφουν στην ίδια παραλία που γεννήθηκαν για να αφήσουν τα αυγά τους κάθε ένα ή δύο καλοκαίρια.
Κατασκευή φωλιάς
Αφού αφήσει το νερό η θηλυκή θαλάσσια χελώνα αναβαίνει στην παραλία για να βρει ένα σημείο κατάλληλο για να κάνει τη φωλιά της. Εάν ενοχληθούν από φώτα ή θόρυβο στην παραλία μπορεί να γυρίσουν στο νερό χωρίς να γεννήσουν. Μόλις το θηλυκό έχει βρει μια θέση για να γεννήσει, φτιάχνει ένα λάκκο για το σώμα της διώχνοντας την επιφανειακή στεγνή άμμο με τα πτερύγιά της. Μετά χρησιμοποιώντας εναλλάξ κινήσεις των πίσω πτερυγίων της σκάβει μια τρύπα σε σχήμα φιάλης, τον αυγοθάλαμο.
Όταν η χελώνα έχει τελειώσει το σκάψιμο, γεννά τα αυγά μέσα στον αυγοθάλαμο ένα-ένα ή δυο-δυο τη φορά. Κατά τη διάρκεια της ωοτοκίας τα μάτια της εκκρίνουν δάκρυα, δηλαδή ένα υγρό από ένα ειδικό αδένα. Αυτό το υγρό αποβάλλει τα περίσσεια άλατα και επίσης διατηρεί τα μάτια υγρά και καθαρά από την άμμο. Αμέσως αφού τελειώσει την ωοτοκία, αρχίζει να σκεπάζει τον αυγοθάλαμο. Όταν αυτό ολοκληρωθεί, η χελώνα αρχίζει να συμπιέζει σταθερά τη χαλαρή άμμο πάνω από τα αυγά με τα πίσω πτερύγιά της. Στη συνέχεια, σκεπάζει τη θέση της φωλιάς πετώντας αρκετή άμμο με σαρωτικές κινήσεις των πρόσθιων πτερυγίων και επιστρέφει στη θάλασσα.
Τα αυγά
Το κέλυφος των αυγών είναι μαλακό και με υφή σαν περγαμηνή. Ο αριθμός των αυγών που γεννά ένα θηλυκό ποικίλλει από είδος σε είδος (περίπου 50 αυγά για το είδος Natator depressus και 80-120 για τα άλλα είδη). Κατά τη διάρκεια μιας αναπαραγωγικής περιόδου ένα θηλυκό κάνει συνήθως 2-4 φωλιές. Γενικά οι θαλάσσιες χελώνες ωοτοκούν κάθε 2-4 χρόνια.
Εκκόλαψη
Τα αυγά εκκολάπτονται σε 7-10 εβδομάδες, ανάλογα με τη θερμοκρασία της άμμου. Καθώς οι νεοσσοί βγαίνουν από τα αυγά, αγωνίζονται για να αναρριχηθούν στην επιφάνεια. Επειδή το οξυγόνο είναι λίγο, αυτή η προς τα πάνω κίνηση μπορεί να διαρκέσει 2-4 ημέρες. Όταν φτάσουν στην επιφάνεια της άμμου κατά τη διάρκεια της ημέρας, παύουν οποιαδήποτε περαιτέρω κίνηση διότι οι υψηλές θερμοκρασίες τους αδρανοποιούν. Περιμένουν ακριβώς κάτω από την επιφάνεια έως ότου η άμμος δροσίσει τη νύχτα ή νωρίς το πρωί και τότε εξέρχονται μαζικά και τρέχουν προς τη θάλασσα. Το φως των αστεριών τους οδηγεί προς το νερό. Με τέτοιο μεγάλο αριθμό αυγών οι φωλιές συνήθως εκκολάπτονται σε δόσεις. Λόγου χάρη στην Ελλάδα από μια φωλιά 110 αυγών μπορεί να βγουν 35-50 νεοσσοί την πρώτη φορά και μετά για 2-10 ακόμη μέρες να βγουν 2-3 μικρότερες ομάδες των 5-20 νεοσσών. Μερικά από τα αυγά μπορεί να είναι αγονιμοποίητα ή να περιέχουν νεκρά έμβρυα.
Απειλές για την επιβίωση
Η Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (ΙUCN) έχει χαρακτηρίσει 6 από τα 7 είδη θαλάσσιων χελωνών ως κινδυνεύοντα ή κρίσιμα κινδυνεύοντα. Οι απειλές για τις θαλάσσιες χελώνες είναι τόσο φυσικές όσο και ανθρωπογενείς.
Φυσικές απειλές
Υπάρχουν βεβαίως φυσικές απειλές στην επιβίωση των θαλάσσιων χελωνών, των νεοσσών και των αυγών. Οι καιρικές συνθήκες είναι ένας πρωταρχικός παράγοντας. Ο άνεμος, η βροχή και το κρύο καθώς και οι αφύσικα υψηλές θερμοκρασίες επηρεάζουν επίσης τις χελώνες σε όλα τα στάδια της ζωής τους. Οι θερμοκρασίες κάτω των 14οC «παγώνουν» ακόμη και ενήλικες χελώνες. Η διάβρωση του εδάφους καταστρέφει τις παραλίες ωοτοκίας.
Οι φυσικοί εχθροί αυγών και νεοσσών ποικίλουν ανάλογα με τη γεωγραφική θέση. Στην Ελλάδα αλεπούδες, σκυλιά και ενίοτε τσακάλια μπορεί να σκάψουν για τα αυγά. Οι νεοσσοί που τρέχουν προς την θάλασσα τρώγονται ενίοτε από αυτά τα ζώα όπως επίσης και από κουνάβια ή αρουραίους ή πουλιά όπως κοράκια, γλάροι και κορμοράνοι. Από τη στιγμή που οι νεοσσοί φθάσουν τη θάλασσα, μπορεί να γίνουν λεία από μεγάλα ψάρια.
