Κάλεσμα σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες στις εσωκομματικές κάλπες του ΚΙΝΑΛ της 5ης Δεκεμβρίου, απηύθυνε απ’ την Καλαμάτα χθες το βράδυ ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ο πρώην πρωθυπουργός και υποψήφιος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ στην ομιλία του τόνισε, πως η υποψηφιότητά του σηματοδοτεί μια νέα πορεία ανατροπής, που αποσκοπεί να αναδείξει τη “δημοκρατική παράταξη” ως την πλειοψηφούσα πολιτική δύναμη, που θα εκφράζει τις λαϊκές δυνάμεις και το όραμα του ελληνικού λαού. Πρόσθεσε δε, πως η “δημοκρατική παράταξη” θα φέρει την αλλαγή συσχετισμών στο ελληνικό κοινοβούλιο, έχοντας αυτόνομη πορεία και σοσιαλδημοκρατική πολιτική.
Ο κ. Παπανδρέου δεν παρέλειψε να κατηγορήσει τη Νέα Δημοκρατία ως “τη συντηρητική παράταξη, που οδήγησε τη χώρα στα όρια της χρεοκοπίας”, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είπε χαρακτηριστικά, “όταν βρέθηκε στην εξουσία έδειξε, ότι είναι η συντηρητική αριστερά”. Σημείωσε, πως ο ίδιος πιστεύει σε ένα κόμμα, που δεν είναι παρακολούθημα άλλων, που δεν αλληθωρίζει ούτε δεξιά ούτε αριστερά, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται να γίνει “δεκανίκι” κανενός.
Αναφερόμενος συγκεκριμένα στη Μεσσηνία ο κ. Παπανδρέου επισήμανε:
Αναλογιστείτε έναν τόπο, με τουριστικό ενδιαφέρον για ολόκληρο το χρόνο και πανεπιστημιακό κέντρο για νέους από την ευρύτερη περιοχή.
Οι συνέργειες μεταξύ αγροτικού τομέα, τουριστικού, εκπαιδευτικού και επιστημονικού, υγείας και ευζωίας, πολιτισμού και αθλητισμού, αποτελούν το μέλλον για αυτόν τον τόπο, αν αναλογιστεί κανείς και τις καινοτόμες μονάδες startups που αναπτύσονται στην Αχαΐα, γιατί την Πελοπόννησο δεν μπορεί να τη δει κανείς ως διοικητική περιφέρεια και μόνο.
Η μεγάλη πρόκληση για όλους μας, το μεγάλο στοίχημα, είναι το πως θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνέργειες, αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου, και διαμορφώνοντας τις κατάλληλες υποδομές.
Πάρτε ως παράδειγμα τον δικό σας τόπο, τη Μεσσηνία. Απλά αναφέρω:
Ανάκτορο του Νέστορα στην Πύλο, αρχαία Μεσσήνη, τα κάστρα και τα υπόλοιπα μνημεία, αλλά και σημερινές εκφάνσεις του πολιτισμού όπως το Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας συνθέτουν μια παρακαταθήκη, αλλά μπορούν να δημιουργήσουν και μια ελπιδοφόρα προοπτική.
Πως θα συνδέσουμε αυτή την κληρονομιά, με την κοιτίδα της γνώσης, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου;
Αλλά και τα εμβληματικά αγροτικά προϊόντα, ελαιόλαδο, ελιές, σύκα,σταφίδα.
Πως θα αξιοποιήσουμε τις πράσινες αγροτικές παραγωγικές διαδικασίες, προκειμένου τα προϊόντα μας να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικά.
Πως η μεταποίηση θα γίνει ουσιαστική παράμετρος του κύκλου της παραγωγής.
Ακόμα, η στόχευσή μας πρέπει να είναι να συνδέσουμε την αγροτική παραγωγή με τον δεύτερο ισχυρό πυλώνα αυτού του τόπου, τον τουρισμό.
Και βέβαια, να δούμε πώς πρέπει να ολοκληρωθεί το οδικό δίκτυο της Πελοποννήσου και να αξιοποιηθεί το αεροδρόμιο της Καλαμάτας.
Τελευταίο, αλλά όχι σε σημασία, το πως μεριμνούμε ώστε να υπάρξει η καλύτερη δυνατή διαχείριση των υδάτων, για να διασφαλίσουμε την επάρκεια νερού για ύδρευση άλλα και για άρδευση, σε αυτόν το τόπο που θα υφίσταται ήδη και πιο έντονα τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, και βέβαια, σε συνδυασμό με όλες τις άλλες πρόνοιες για αυτήν την μείζονα πρόκληση.
Όλα αυτά πρέπει να τα δούμε μαζί, συμμετοχικά, στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού και αποκεντρωμένου προγραμματισμού, αλλά ενταγμένου σε ένα ολιστικό εθνικό σχέδιο, που θα υλοποιεί έμπρακτα τις στοχεύσεις ενός νέου, πράσινου κοινωνικού συμβολαίου.
Κλείνοντας ο Γιώργος Παπανδρέου σημείωσε, ότι διεκδικεί τη θέση του προέδρου, όχι για την καρέκλα και τα αξιώματα, αλλά για να δώσει και την ψυχή του για την ανασύνταξη της δημοκρατικής παράταξης, και όλοι μαζί να «σηκώσουν» τον πράσινο ήλιο και πάλι πάνω απ’ την Ελλάδα.
