Επικήδειος ομιλία του Νίκου Γόντικα στην κηδεία του Νίκου Αγγέλου
Σύντροφε Νίκο,
Φεύγεις και νωρίς και σε μια δύσκολη περίοδο για το λαό μας, για την αγροτιά.
Οι μικρομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι δέχονται ολομέτωπη επίθεση από την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.
Θα μας λείπεις στην απάντηση που θα δώσουμε σ’ αυτή την επίθεση, στους δρόμους του αγώνα σε συμμαχία η φτωχομεσαία αγροτιά με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Πρωτοανταμώσαμε σ. Νίκο πριν είκοσι χρόνια, το 1996 στις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις στο μπλόκο στη σήραγγα του Αρτεμισίου. Από τότε όχι μόνο δεν έλειψες από κανένα αγώνα των αγροτών, των κτηνοτρόφων, του λαού μας, αλλά μπήκες μπροστά στη οργάνωση και καθοδήγηση αυτών, αναδείχθηκες σε άξιο ηγέτη της φτωχομεσαίας αγροτιάς στην Πελοπόννησο.
Όταν πρωτοσυναντηθήκαμε ήμασταν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, αυτό όμως δεν εμπόδισε να σφυρηλατηθούν ταξικοί αγωνιστικοί δεσμοί εμπιστοσύνης, βασισμένοι στην πίστη στο δίκιο του λαού, στη δύναμή του να επιβάλει ο λαός το δίκιο του, αρκεί να οργανωθεί.
Ανταμώσαμε λοιπόν σε μια περίοδο δύσκολη, τότε που πολλοί στα χρόνια της αντεπανάστασης και των ανατροπών του σοσιαλισμού διάλεξαν το δρόμο της λιποταξίας, της υποταγής και του συμβιβασμού, εσύ διάλεξες το δρόμο του αγώνα, το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής, τη συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Με πίστη και σταθερότητα μπήκες μπροστά, χωριό το χωριό, μαντρί το μαντρί, κήρυκας της ανάγκης οργάνωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς, της πάλης για τα δίκαια αιτήματά της. Ήταν σημαντική η συμβολή σου στην ανασύνταξη του αγροτοκτηνοτροφικού κινήματος με τη δημιουργία αγροτοκτηνοτριφικών συλλόγων στην Πελοπόννησο. Ήσουν από τα ιδρυτικά στελέχη της Πανελλαδικής Αγροτικής Συσπείρωσης της ΠΑΣΥ.
Πρωτοστάτησες, ήσουν η ψυχή δεκάδων συλλαλητηρίων, μπλόκων και καταλήψεων. Ήσουν φλογερός κήρυκας της συμμαχίας της μικρομεσαίας αγροτιάς με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, μιας συμμαχίας που δίνει δύναμη και προοπτική στην πάλη του λαού μας. Μιας συμμαχίας που μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την ανάπτυξη των τεράστιων παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, προς όφελος του λαού, με την παραγωγή φθηνών, υγιεινών και ποιοτικών προϊόντων για να θρέψουμε το λαό μας, όπως συχνά πυκνά έλεγες. Πάλευες για τη λαϊκή συμμαχία έχοντας ανοιχτό το μέτωπο με τους καπιταλιστές στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα, τους μηχανισμού του κράτους και τους αγροτοπατέρες.
Γι’ αυτή σου τη στάση και τη δράση σύρθηκες σε δεκάδες αγροτοδικεία, αντιμετωπίζοντας με περηφάνια και υπεροχή τις διώξεις, μετατρέποντας τις απολογίες σου σε δριμύ κατηγορώ στους υπαίτιους για τα βάσανα που βιώνει ο λαός και ο μικρομεσαίος αγρότης και κτηνοτρόφος.
Δίκαια λοιπόν οι συνάδελφοί σου αγρότες και κτηνοτρόφοι σε ανέδειξαν πρόεδρο του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Αργολίδας, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ, βασικό στέλεχος της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων.
Με την ίδια παλληκαριά αντιμετώπισες και τα προβλήματα υγείας που σε βασάνισαν το τελευταίο χρόνο. Ήσουν στο νοσοκομείο και το μυαλό σου ήταν στο μπλόκο, στις δυσκολίες του αγώνα, τις τρικλοποδιές που έβαζε ο αντίπαλος και όταν έβγαινες από το νοσοκομείο στο μπλόκο, στην κατάληψη, στην παράσταση, στη συνάντηση τον περασμένο Φλεβάρη της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, σαν εκπρόσωπος των αγροτών της Πελοποννήσου, με τον πρωθυπουργό με την απαίτηση να δοθούν λύσεις στα δίκαια αιτήματα της αγροτιάς. Μέχρι την τελευταία ώρα στον αγώνα.
Μέσα από αυτή τη δράση πείστηκες και έκανες και τις επιλογές σε πολιτικό επίπεδο. Ήσουν επανειλημμένα υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην Αργολίδα και στην ευρωβουλή, με τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης σε Δήμο και Περιφέρεια. Τον τελευταίο χρόνο ζήτησες να ενταχθείς και να παλέψεις οργανωμένα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.
Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά σου, στην γυναίκα σου, στα παιδιά σου, στους οικείους σου.
Είμαστε υπερήφανοι και τυχεροί που συναντηθήκαμε στους δρόμους του αγώνα και πορευτήκαμε μαζί αυτά τα χρόνια. Ήσουν απλός λαϊκός αγωνιστής και ηγέτης. Θα μας συντροφεύεις στους μελλοντικούς αγώνες που θα ακολουθήσουν, γιατί το δίκιο εκεί θα κριθεί στους δρόμους, στις πλατείες, στα μπλόκα, όπως συχνά έλεγες.
Δεσμευόμαστε να γίνουμε καλύτεροι, να μην κιοτέψουμε ποτέ, όπως πολλές φορές προέτρεπες τους συναδέλφους σου. Μπορεί οι ζευγάδες να φεύγουν, όπως έλεγε ο σ. Χαρίλαος Φλωράκης Νίκο, αλλά η σπορά μένει. Και εσύ έσπειρες και πολύ και καλό σπόρο.
Γεια χαρά σ. Νίκο.
