Το μακρινό 2017 και συγκεκριμένα στις 10 Δεκεμβρίου (δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα από το πολύ κρύο που έκανε) πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές στο Επιμελητήριο Κορινθίας με το σύστημα της απλής αναλογικής που ο συνδυασμός του Παναγιώτη Πιτσάκη κατέληξε πρώτος με την συνεργασία δύο άλλων συνδυασμών. Μάλιστα η κοπτοραπτική ήταν τόσο καλά μελετημένη και χειρουργικά εκτελεσμένη που ο μετά Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κορινθίας έφυγε ήσυχος για διακοπές αφήνοντας τον Παναγιώτη Λουζιώτη πίσω να ψάχνει για συμμαχίες που ήδη τις είχε προλάβει ο Πιτσάκης. Τα χρόνια περνούσαν και ήρθε η καραμπόλα στο Επιμελητήριο Κορινθίας.
Την θέση του Προέδρου αναλαμβάνει με μη εκλογικές διαδικασίες ο Παναγιώτης Λουζιώτης. Φυσικά αυτό πραγματοποιήθηκε και με την συναίνεση του Σωτήρη Μουρίκη. Αυτό που εντυπωσίασε εκείνες τις ημέρες ήταν γιατί αποφάσισαν να είναι Πρόεδρος ο Λουζιώτης και όχι ο Μουρίκης. Αυτή την απάντηση ομολογουμένως δεν την έχω πάρει ακόμη. Και αν υποθέσουμε ότι θα μοιράζονταν την θητεία που έμενε μέχρι τις επόμενες εκλογές, γιατί δεν είδαμε ποτέ Πρόεδρο τον Σωτήρη Μουρίκη; Μήπως επειδή αποφάσισε να κατέβει με τον Δ.Πτωχό στην Περιφέρεια Πελοποννήσου; Εκλέχθηκε και μάλιστα σε πολύ καλή θέση, ωστόσο το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
Ο Παναγιώτης Πιτσάκης από την άλλη αφού αποσύρθηκε για να μελετήσει τις επόμενες κινήσεις του, αποφασίζει να δηλώσει παρών στις εκλογές που έρχονται στο Επιμελητήριο Κορινθίας (κατά πάσα πιθανότητα τον Δεκέμβριο). Μάλιστα δημοσιογραφικές πληροφορίες κάνουν λόγο για ένα πολυκομματικό ψηφοδέλτιο που το στελεχώνουν ήδη “βαριά” ονόματα της κορινθιακής επιχειρηματικότητας. Οι κινήσεις του είναι λεπτές, σοβαρές και μετρημένες ενώ στα ραντεβού του ακόμη και με αυτοδιοικητικούς τυγχάνει πολύ θερμού κλίματος και στήριξης.
Ο Παναγιώτης Λουζιώτης χάνει από την άλλη σε πολλά σημεία με πρώτο και καλύτερο την μη αποδοχή του από πολλούς επιχειρηματίες του νομού αλλά και σημαντικά λάθη στην πορεία της διακυβέρνησής του στο Επιμελητήριο. Κάποιες πηγές μιλούν ακόμη και για την δυσκολία του να στελεχώσει το ψηφοδέλτιό του με ονόματα που μέχρι πρότινος θεωρούσε ότι τα “έχει”.
Σ.Μπαλή
