𝚶 𝚱𝚰𝚴𝚫𝚼𝚴𝚶𝚺 𝚻𝚶𝚼 𝚱𝚶𝚴𝚺𝚶𝚳𝚨𝚺𝚰𝚶𝚴 𝚱𝚨𝚰 𝚮 𝐄𝐔𝐑𝐎𝐕𝐈𝐒𝐈𝐎𝐍 
Το “κονσομασιόν” είναι τέχνη. Ξεκινάμε από εκεί. Και είναι τέχνη που ασκείται σε συγκεκριμένους χώρους, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, και κατόπιν ταχύρυθμης ή ενδελεχούς εκπαίδευσης. Από το “κεράσει” μέχρι τα πιο πολύπλοκα. Γνωρίζαμε ότι στέλναμε μια Ελληνική συμμετοχή στη Eurovision εντός μιας πολύ ιδιαίτερης συνθήκης και περιόδου. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, επειδή εμπλέκονται η ΕΡΤ, τα Υπουργεία, το ίδιος το Κράτος, οφείλεις να είσαι επικοινωνιακά προσεκτικός με συγκεκριμένες οδηγίες. Η Ελληνική αποστολή την πάτησε και στα δύο πονταρίσματα που έκανε, καθαρά λόγω απειρίας και λανθασμένης εκτίμησης. 
Ατόπημα πρώτο : Η Σάττι πήγε με έναν αέρα τελείως αδικαιολόγητο σε σχέση με το τραγούδι που κουβαλούσε, αλλά και σε σχέση με τα tactics του διαγωνισμού. Εμφανίστηκε τόσο άνετη, που άρχισε να σκορπά το ίδιο της το κεφάλαιο. Για παράδειγμα, ο Ελβετός Nemo μόνο ψαράκι δεν ήταν. Ήξερε τι ρόλο παίζουν οι ψήφοι του κοινού, πλεύρισε διάφορους παίχτες παίζοντας το ρόλο του αουτσάιντερ που “πουλάει” στήριξη, και πήρε από τις συμπάθειες που κέρδισε σε “αντίπαλα” κοινά αυτό που του χρειαζόταν. Από τα πρώτα θύματα η δικιά μας. Ατόπημα δεύτερο : Το σύνδρομο του “Κονσομασιόν”. Η εξωτερική πολιτική δεν παίζεται μέσα σε μια αίθουσα που αλαλάζει ένα συγκεκριμένο κοινό, δεν παίζεται μέσα σε μια “θερμοκοιτίδα”. Αντιστοίχως δηλαδή, όπως και το “κονσομασιόν” γίνεται σε συγκεκριμένους χώρους. Η Σάττι παρασύρθηκε από μια λογική αντι – Ισραήλ, που όταν ανακοινώθηκαν οι ψήφοι του κοινού, οδήγησε μια ολόκληρη αφιονισμένη αίθουσα σε ένα ανεπανάληπτο “shut up”. Άσχετα με το τι γίνεται στη Γάζα, και δεν θα το αναλύσουμε τώρα εδώ, η διεθνής κοινότητα, ο κόσμος, δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του ότι σε ένα φεστιβάλ μουσικής σφαγιάστηκαν περισσότεροι από 260 άοπλοι άνθρωποι, οι περισσότεροι κάτω των 30 ετών, από ορδές προφανώς αποτρελαμένων τύπων που επιτέθηκαν με μηχανές, φορτηγά και αυτόματα εναντίον ανύποπτων πολιτών. Συνεχίζουν δε να έχουν υπό ομηρία περισσότερους από 100 ανθρώπους, ενώ σε επόμενες επιχειρήσεις σκότωσαν ή κρατούν ομήρους ακόμα και μωρά. Εδώ δεν υπάρχει λογική. Δεν υπάρχουν χώρες, απελευθερωτικοί αγώνες, μαντίλια και σώβρακα. Το γεγονός είναι γεγονός και μάλιστα είναι και ένα γεγονός που ποτέ δεν θα ανέχονταν μεγάλες προσωπικότητες όπως για παράδειγμα ο Γιάσερ Αραφάτ. Και εδώ την έχουν πατήσει πολλοί. Το κοινό αίσθημα δεν το διαμορφώνουν μερικοί φοιτητές ή διάφορες μειοψηφίες που αγνοούν πλήρως την πραγματική διάσταση της Παλαιστινιακής πολιτικής και το τι ακριβώς είναι η Χαμάς ακόμα και για την ίδια την Παλαιστίνη. Με μια λέξη : περιθώριο. Οι δε συσχετισμοί της ιστορίας μεταξύ δύο εμπόλεμων κρατών, του Ρωσο-Ουκρανικού πολέμου, με το τι συμβαίνει στο Ισραήλ είναι παντελώς άτοποι και απολύτως ανεδαφικοί. Και στο κάτω κάτω της γραφής, δεν μπορείς από τη μια να ισχυρίζεσαι ότι ο Πολιτισμός ενώνει, και από την άλλη να απαιτείς να μην τραγουδήσει μια καλλιτέχνιδα την ώρα που όλος ο πλανήτης αναζητά μια λύση εκεχειρίας στην περιοχή. Τελείως απροετοίμαστη και αδιάβαστη λοιπόν η Σάττι, επέλεξε να κάνει την “επαναστάτρια” την ώρα που τα υπόλοιπα “φαβορί” έπαιρναν διακριτικά αποστάσεις. Ξαναλέω, δικαίωμά της αν ήταν εκεί ως ιδιώτης. Δεν ήταν όμως. Και πέρα από αυτό, ήταν και λάθος στρατηγική για τους λόγους που ανέφερα πριν. Επαναλαμβάνω δε, ότι δεν αναλύω όσα γίνονται στο Ισραήλ. Μιλάω για το κοινό αίσθημα που υπάρχει σχετικά με την αφετηριακή σφαγή εκατοντάδων νέων άοπλων ανθρώπων που πήγαν να ακούσουν μουσική και να χορέψουν (τι ειρωνεία, σε ένα πανηγύρι σαν τη Eurovision παρεμπιπτόντως). Συμπέρασμα : Λάθος 2 στα 2 με μεγάλη ευθύνη των υπευθύνων προετοιμασίας της Ελληνικής αποστολής. Λάθος ανάγνωση των περιστάσεων, λάθος ανάγνωση των τακτικών του διαγωνισμού, λάθος επιλογές, λάθος όλα. Όσο και αν λοιπόν ορισμένοι και ορισμένες αποθεώνουν τα γιούχα που σώπασαν απρόσμενα (για εκείνους που τα έκαναν) μόλις ακούστηκαν οι ψήφοι του κοινού, αν κανείς δει τα τελικά αποτελέσματα και ακούσει τα πρώτα 5 κομμάτια, εύκολα θα καταλάβει ότι η μουσική κέρδισε την κονσομασιόν. 
Μουσική – Κονσομασιόν 1 – 0 λοιπόν και καλά μυαλά … Καλό υπόλοιπο Κυριακής …
