Φίλοι Συμπατριώτες,
Tον τελευταίο καιρό είδαν το φως της δημοσιότητας διάφορα κακόβουλα δημοσιεύματα, με αποκορύφωμα μια «απάντηση», βόρβορου ψεύδους και συκοφαντίας, σε ανύπαρκτο ερώτημα, μνημείο κακοποίησης της ελληνικής γλώσσας, ανθρώπων που ένοιωσαν να καθρεφτίζονται μέσα στα κείμενα μου και στις δημόσιες παρεμβάσεις μου. Κάποιων που καθρεφτίζονται στο γνωμικό του θυμόσοφου λαού μας: «όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται».
Όλα αυτά, όμως, ανήκουν στον χώρο της ψυχιατρικής επιστήμης και μετέπειτα στον χώρο της νομικής επιστήμης.
Με την σημερινή μου επιστολή απευθύνομαι σ’ εσάς, όπως τόσα χρόνια κάνω, στα χωριά και τις πόλεις μας, στις χαρές και τις λύπες μας, μόνο για να πούμε καθαρές αλήθειες. Αλήθειες που ξέρετε πολύ καλά εσείς, ό,τι κι αν γράφουν οι επαΐοντες. Άλλωστε τόσα χρόνια κοιταζόμαστε στα μάτια, μακριά από τα σύνδρομα της μέθης της εξουσίας και του γνωστού «καλαμιού», που εμποδίζουν την καθαρή ματιά και τον νηφάλιο πολιτικό λόγο. Αυτό το έχουμε επιτύχει και δε το χαρίζουμε σε κανέναν.
Αγαπητοί συμπατριώτες, στην συκοφαντική «απάντηση» διαβάσαμε πολλά. Ας διαβάσουμε τώρα και την αλήθεια:
1. Είναι ψέμα και συκοφαντία, ότι έχω έμμισθες κομματικές θέσεις. Η σχέση που έχω ως συνεργάτης του κ. Υπουργού Υγείας, είναι ΑΜΙΣΘΗ, γιατί ακόμα κι εάν ήθελα να μην είναι, γνωρίζουν πολύ καλά οι κακόβουλοι, ότι υπάρχει ασυμβίβαστο με βάση την κείμενη νομοθεσία. Είναι σχέση εμπιστοσύνης πολλών ετών. Θέση προσφοράς, όπως και πολλών άλλων άμισθων συνεργατών – επιστημόνων, διαφόρων ειδικοτήτων, πρακτική που υπάρχει, από την προηγούμενη ακόμα πολιτική ηγεσία. Είναι θέση τιμής δίπλα σ’ έναν άνθρωπο που παλεύει με το «παλιό», βολεμένο σάπιο σύστημα, που είχε αναγάγει την αυτονόητη ποιοτική παροχή υγείας σε πελατειακή σχέση, πολιτευόμενων – πολιτών. Σε ποια άραγε σύγχρονη κοινωνία πρέπει να αποτελεί «πολιτική εξυπηρέτηση» το αυτονόητο, δηλαδή ένα κρεβάτι στο νοσοκομείο, μια γρήγορη μετάβαση σ’ αυτό, ένα χειρουργείο στον πάσχοντα; Πού αλλού πολιτεύονται κάποιοι με το στηθοσκόπιο και κάνουν τα ιατρεία τους πολιτικά γραφεία εκμεταλλευόμενοι τον πόνο και την ανέχεια; Μόνο στην «Παλιά Ελλάδα»….
Όπως επίσης, είναι ψέμα – συκοφαντία, ότι η συμβατική σχέση που από τις αρχές του 2009, με 4 διαφορετικές κυβερνήσεις και 6 διαφορετικούς εποπτεύοντες υπουργούς!!! – που διατηρεί το γραφείο μου με την Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε., είναι κομματική. Είναι μια σχέση καθαρά επαγγελματική όπως πολλές άλλες με τα δεκάδες νομικά και μη πρόσωπα, εισηγμένα ή μη στο ελληνικό χρηματιστήριο, που με τιμούν από το 1993 με την εμπιστοσύνη τους, που κρίνουν την αξία του κάθε ελεύθερου επαγγελματία με βάση τα αποτελέσματα της δουλειάς του, την επιστημονική και επαγγελματική του επάρκεια και εμπειρία. Γιατί αυτοί είναι οι γνωστοί σε όλους μας, «νόμοι της αγοράς». Στο συγκεκριμένο δε νομικό πρόσωπο, με την πολυετή σημαντική προσφορά στην Ελλάδα και στον πολιτισμό της, είμαστε περήφανοι που συμβάλαμε να γίνει πλεονασματικός από το 2009 και μετά. Ο μόνος ίσως στον χώρο του πολιτισμού, χωρίς εκπτώσεις στην παρεχόμενη ποιότητα, χωρίς συμβιβασμούς ή άλλου είδους σκοπιμότητες. Ενώ ξέρουν ότι το κοσμεί μια διοίκηση προσωπικοτήτων από το 2006, σημαντική για τα δρώμενα του τόπου μας. Αλλά και από εκεί βοήθησα στα πλαίσια των καθηκόντων μου, την Περιφέρεια Πελοποννήσου όπου και όταν μου ζητήθηκε, μακριά από μικροπολιτικές και αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες, χαρακτηριστικά της «Παλιάς Ελλάδας».
2. Όσο αφορά τα δυο έργα του ΕΑΠ, γνωρίζουν ότι το ένα ΣΥΜΒΑΣΙΟΠΟΙΗΘΗΚΕ (αυτό που έχει τα μύρια όσα προβλήματα) στις 03/12/2010, με το ποσό του 1.082.073,41€ προϋπολογισμού 1.500.000,00€ και έκπτωση 33,34%, με τελευταία παράταση ολοκλήρωσης την 30/9/2011.
Το δεύτερο έργο δε, με ακριβώς τον ίδιο τίτλο δημοπρατήθηκε στις 03/09/2013, με προϋπολογισμό 1.400.000,00€ και εδόθη με έκπτωση 52,58%, σε γνωστή Αρκαδική εταιρεία. Απόφαση στην οποία μειοψήφησα, στην συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής, διότι οι πολλές φορές εκφρασμένη πολιτική μου θέση (όπως έχει διατυπωθεί στο παρελθόν & από άλλους κορυφαίους θεσμικούς παράγοντες), είναι ότι στις μεγάλες εκπτώσεις πρέπει να βρούμε που υπάρχει λάθος..!!! Στον προϋπολογισμό είναι αυτό; Στην διαδικασία; Πάντως κάπου υπάρχει.
Είναι ποτέ δυνατόν μια ιδιωτική εταιρεία να δέχεται να εκτελέσει ένα έργο με κάτω από το μισό του προϋπολογισμένου κόστους;;; Δηλαδή να βάζει και από τα κεφάλαια της;;; Και εάν έτσι συνηθίζεται να γίνεται, εγώ δεν θα το συνηθίσω ποτέ. Πρέπει να το αλλάξουμε, γιατί αυτό έχει αποτελέσματα που καταγράφονται με «πεσμένους δρόμους», χωρίς καταλογισμό στους υπευθύνους, με το ακριβότερο χιλιόμετρο στην Ευρώπη και τους χειρότερους σε ποιότητα δρόμους σ’ αυτή!!!
Τα υπόλοιπα είναι απλά λόγια, τα γνωστά σύνδρομα του παλαιοκομματισμού….
Αγαπητοί φίλοι,
ξέρω ότι η μάχη με το «παλιό» είναι δύσκολη, ξέρω ότι η μισαλλοδοξία στον τόπο μας περισσεύει, ξέρω ότι δύσκολα θα αφήσει το «σύστημα», τα κεκτημένα που έχει εις βάρος όλων μας. Όμως σας διαβεβαιώ ότι το συμβόλαιο τιμής που υπογράψαμε τον χειμώνα του 2010, θα το τηρήσω με συνέπεια μέχρι να λήξει . Όσο κι εάν αυτό ενοχλεί, όσο κι εάν το ψέμα και η συκοφαντία αποτελέσουν πολιτικό λόγο και στοιχείο αντιπαράθεσης.
Γιατί για εμάς η ενασχόληση με τα κοινά δεν είναι «μικρόβιο», γιατί εμείς οραματιζόμαστε μια «Νέα Ελλάδα», χωρίς πράσινα και μπλε καφενεία, χωρίς τα βάρη και τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, με μοναδικό κριτήριο την αξιοσύνη και το «ταλέντο» του καθενός από εμάς, απαλλαγμένοι από τα «υποπροϊόντα» της «Παλιάς Ελλάδας».
Αυτή την Ελλάδα θέλουμε να κληρονομήσουν τα παιδία μας, αυτή είναι η Ελλάδα που μας αξίζει να ζήσουμε, να δημιουργήσουμε, να προσφέρουμε, αυτή είναι η «ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ»….
Φιλικά,
Παναγιώτης Γ. Βαλασόπουλος
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ -ΠΕΡ. ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Π.Ε. ΑΡΚΑΔΙΑΣ
