Σανίδα «σωτηρίας» για χρέη στην εφορία οι 120 δόσεις του εξωδικαστικού

Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων κοινοποίησε χθες νέα εγκύκλιο με νέες διευκρινίσεις για το πλαίσιο ένταξης και με νέα παραδείγματα, με στόχο να επιταχυνθεί η ένταξη στον Εξωδικαστικό των ενδιαφερόμενων επιχειρήσεων.

Η εγκύκλιος αποκωδικοποιεί βασικά τα σημεία εκείνα στα οποία υπάρχει ασάφεια και μάλιστα υποδεικνύει τους κωδικούς του εντύπου Ε3, οι οποίοι πρέπει να χρησιμοποιηθούν και να μεταφερθούν στο ηλεκτρονικό έντυπο της αίτησης.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο οφειλέτες που πληρούν τις προϋποθέσεις υπαγωγής του Εξωδικαστικού μηχανισμού με συνολικές προς ρύθμιση οφειλές προς όλους τους πιστωτές που ξεπερνούν το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ και δεν υπερβαίνουν το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ δύνανται να υπαχθούν στην απλοποιημένη διαδικασία ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων κατόπιν αίτησης που υποβάλλεται ηλεκτρονικά μέσω της ιστοσελίδας της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.),

Από την ΑΑΔΕ διευκρινίζεται ότι για τον έλεγχο συνδρομής του ανωτέρω ορίου συνολικών οφειλών του οφειλέτη προς όλους τους πιστωτές, ειδικά ως προς τις οφειλές προς το Δημόσιο που έχουν ενταχθεί σε υφιστάμενες ρυθμίσεις όπως των ν. 4152/2013, 4174/2013, 4305/2014 και 4321/2015 και υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4469/2017 (δηλαδή έχουν βεβαιωθεί έως και 31/12/2016 και δεν εξαιρούνται από τον νόμο), λαμβάνεται υπ’ όψιν το υπόλοιπο των ρυθμιζόμενων οφειλών, όπως έχουν διαμορφωθεί στο πλαίσιο της ρύθμισης.
Τυποποιημένος τρόπος αξιολόγησης βιωσιμότητας
Κατά την απλοποιημένη διαδικασία ρύθμισης οφειλών ο οφειλέτης κρίνεται βιώσιμος, εφόσον πληροί σωρευτικά τα κάτωθι κριτήρια:
α) θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων κατά την τελευταία χρήση ή σε δύο (2) από τις τρεις (3) τελευταίες χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στο ν. 4469/2017, και
β) ο λόγος μεταξύ των κάτωθι ποσών του συνόλου των προς ρύθμιση οφειλών προς όλους τους πιστωτές μετά την αφαίρεση αφενός μεν του συνόλου των απαιτήσεων των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα από τόκους υπερημερίας, αφετέρου δε ποσοστού ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) των απαιτήσεων από αυτοτελή πρόστιμα που δε συμβεβαιώνονται με την κύρια οφειλή και έχουν επιβληθεί από τη Φορολογική Διοίκηση και ποσοστού ογδόντα πέντε τοις εκατό (85%) των απαιτήσεων του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης από προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.
και προς το καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων είναι ίσος ή μικρότερος από οκτώ (8).

Επισημαίνεται ότι για τον υπολογισμό του συνολικού ποσού η αφαίρεση ποσών από τις απαιτήσεις του Δημοσίου από αυτοτελή πρόστιμα και προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής, τελεί υπό την επιφύλαξη , όταν το ύψος της βασικής βεβαιωμένης οφειλής προς το Δημόσιο, στο οποίο δεν προσμετρώνται τυχόν οφειλές που έχουν ήδη υπαχθεί σε ρύθμιση σύμφωνα με τους ν. 4152/2013, 4174/2013, 4305/2014 και 4321/2015, των οποίων οι όροι τηρούνται, δεν υπερβαίνει το ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ, δεν αφαιρείται κανένα ποσό, ενώ όταν το ύψος της βασικής βεβαιωμένης οφειλής προς το Δημόσιο, στο οποίο δεν προσμετρώνται οι οφειλές υφιστάμενων ρυθμίσεων, κατά τα προαναφερθέντα, υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ αλλά όχι τις είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ, αφαιρείται μόνο το ογδόντα πέντε τοις εκατό (85%) από τις προσαυξήσεις ή τους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής, ενώ δεν αφαιρείται κανένα ποσό βασικής οφειλής από αυτοτελή πρόστιμα.

Ως «καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων» λαμβάνεται υπ’ όψιν το μεγαλύτερο ποσό που προκύπτει από τη σύγκριση μεταξύ του καθαρού αποτελέσματος προ φόρων τόκων και αποσβέσεων της τελευταίας χρήσης και του μέσου όρου των δύο (2) πλέον θετικών καθαρών αποτελεσμάτων προ φόρων τόκων και αποσβέσεων από τις τρεις (3) τελευταίες χρήσεις.

Για τον υπολογισμό των καθαρών αποτελεσμάτων προ φόρων τόκων και αποσβέσεων λαμβάνονται υπ΄ όψιν τα παρακάτω οικονομικά στοιχεία του οφειλέτη:
– Νομικά Πρόσωπα (προέλευση δεδομένων από τα φορολογικά έντυπα Ν και Ε3) Διπλογραφικά βιβλία: Διαφορά ποσών Κωδικών (116–117) (εντύπου Ν) πλέον αθροίσματος ποσών κωδικών (454+452) (εντύπου Ε3)
Απλογραφικά βιβλία: Διαφορά ποσών Κωδικών (116–117) (εντύπου Ν) πλέον αθροίσματος ποσών κωδικών(541+542+543)(Ε3) πλέον αθροίσματος ποσών κωδικών (537+538+539) (εντύπου Ε3)
– Φυσικά Πρόσωπα (προέλευση δεδομένων από το φορολογικό έντυπο Ε3) Διπλογραφικά βιβλία: Άθροισμα ποσών Κωδικών (479+454+452)
Απλογραφικά βιβλία: Άθροισμα ποσών Κωδικών (563+541+542+543+537+538+539)
Επισημαίνεται ότι κάθε πιστωτής στα πλαίσια της απλοποιημένης διαδικασίας υπαγωγής στις ρυθμίσεις του ν. 4469/2017 διατηρεί το δικαίωμα να προβεί σε εξατομικευμένη αξιολόγηση βιωσιμότητας του οφειλέτη.

Εάν πιστωτής που κατέχει την πλειοψηφία επί του συνόλου των απαιτήσεων εκτιμήσει τον οφειλέτη ως μη βιώσιμο, δεν προτείνεται καμία ρύθμιση οφειλών στο πλαίσιο της απλοποιημένης διαδικασίας, κατά συνέπεια στην περίπτωση αυτή το Δημόσιο οφείλει να απέχει από την πρόταση ρύθμισης και από την υπερψήφιση τυχόν υποβληθείσας.

Παράδειγμα 1:
Οφειλέτης έχει συνολική προς ρύθμιση οφειλή ύψους 25.000€, από την οποία 4.000€ είναι αφαιρούμενες απαιτήσεις, συνεπώς υπόλοιπο συνολικής ρυθμιζόμενης οφειλής 21.000€. Από τα οικονομικά στοιχεία του οφειλέτη των τριών τελευταίων χρήσεων προκύπτουν θετικά καθαρά αποτελέσματα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων. Ειδικότερα, η τελευταία χρήση του έτους 2016 εμφανίζει θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ύψους 3.000€, η χρήση έτους 2015 θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ύψους 2.000€ και η χρήση 2014 θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ύψους 1.000€.

Ο μέσος όρος αποτελεσμάτων των χρήσεων με τα μεγαλύτερα καθαρά θετικά αποτελέσματα, δηλαδή των χρήσεων 2016 και 2015, είναι 2.500€. Κατόπιν σύγκρισης αυτού με το αποτέλεσμα της τελευταίας χρήσης 2016 επιλέγεται η μεγαλύτερη τιμή, δηλαδή 3.000€ της χρήσης 2016.
Ο λόγος του υπολοίπου συνολικής ρυθμιζόμενης οφειλής ύψους 21.000€ προς τη μεγαλύτερη τιμή της προηγούμενης παραγράφου ύψους 3.000€ ισούται με επτά (7), που είναι μικρότερο του οκτώ (8), συνεπώς ο οφειλέτης θεωρείται βιώσιμος.

Παράδειγμα 2:
Οφειλέτης έχει συνολική προς ρύθμιση οφειλή ύψους 50.000€, από την οποία 2.000€ είναι αφαιρούμενες απαιτήσεις, συνεπώς υπόλοιπο συνολικής ρυθμιζόμενης οφειλής 48.000€.
Από τα οικονομικά στοιχεία του οφειλέτη των τριών τελευταίων χρήσεων (2016, 2015 και 2014) προκύπτει θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων στη τελευταία και προτελευταία χρήση (2016 και 2015, αντίστοιχα) και αρνητικό στην προηγούμενη αυτών (2014). Ειδικότερα, η τελευταία χρήση του έτους 2016 εμφανίζει θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ύψους 3.000€, η χρήση έτους 2015 θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ύψους 1.000€ και η χρήση 2014 αρνητικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ύψους 1.000€.

Ο μέσος όρος αποτελεσμάτων των χρήσεων με τα μεγαλύτερα καθαρά θετικά αποτελέσματα, δηλαδή των χρήσεων 2016 και 2015, είναι 2.000€. Κατόπιν σύγκρισης αυτού με το αποτέλεσμα της τελευταίας χρήσης 2016 επιλέγεται η μεγαλύτερη τιμή, δηλαδή 3.000€ της χρήσης 2016.
Ο λόγος του υπολοίπου συνολικής ρυθμιζόμενης οφειλής ύψους 48.000€ προς τη μεγαλύτερη τιμή της προηγούμενης παραγράφου ύψους 3.000€ ισούται με δεκαέξι (16), που είναι μεγαλύτερο του οκτώ (8), συνεπώς ο οφειλέτης θεωρείται μη βιώσιμος.

Πρόταση τυποποιημένης λύσης
Με την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στην παρούσα απλοποιημένη διαδικασία και μετά τη διαπίστωση απαρτίας, τυχόν αντιπροτάσεις ρύθμισης οφειλών που υποβάλλονται από τους συμμετέχοντες πιστωτές παράγονται με τυποποιημένο τρόπο. Στο σημείο αυτό υπενθυμίζεται η διάταξη του πέμπτου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 4 του ν. 4469/2017.

Όταν η συνολική αξία της περιουσίας του οφειλέτη είναι τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) φορές μεγαλύτερη από τη συνολική οφειλή (προς όλους τους πιστωτές και χωρίς αφαίρεση οιουδήποτε ποσού) που πρόκειται να ρυθμιστεί στο πλαίσιο της απλοποιημένης διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένου του υπολοίπου οφειλών των υφιστάμενων ρυθμίσεων που έχουν βεβαιωθεί έως και 31/12/2016 και δεν εξαιρούνται από το ν. 4469/2017, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο κεφάλαιο Α της παρούσας, το Δημόσιο και οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης δεν επιτρέπεται να υποβάλλουν προτάσεις αναδιάρθρωσης οφειλών ή να ψηφίζουν υπέρ προτάσεων αναδιάρθρωσης οφειλών άλλων πιστωτών. Διευκρινίζεται ότι για την εφαρμογή του ανωτέρω περιορισμού λαμβάνεται υπ’ όψιν η συνολική αξία της περιουσίας μόνο του οφειλέτη και όχι τυχόν συνοφειλετών που υπέβαλαν την αίτηση από κοινού με τον οφειλέτη, η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της ΠΟΛ 1105/2017.

Οι υποβληθείσες προτάσεις αναδιάρθρωσης οφειλών καθώς και οι τυχόν αντιπροτάσεις ρύθμισης οφειλών που υποβάλλονται από τους συμμετέχοντες πιστωτές ψηφίζονται θετικά, εφόσον υπόκεινται στους κανόνες της τυποποιημένης λύσης που ακολουθούν.

Κανόνες τυποποιημένης λύσης

Αφαιρούμενα ποσά ανά πιστωτή
α) το σύνολο των τόκων υπερημερίας των πιστωτών του ιδιωτικού τομέα.
β) ποσοστό ενενήντα πέντε τοις εκατό (95%) των απαιτήσεων του Δημοσίου από αυτοτελή πρόστιμα που δεν συμβεβαιώνονται με την κύρια οφειλή και έχουν επιβληθεί από τη Φορολογική Διοίκηση.
γ) ποσοστό ογδόντα πέντε τοις εκατό (85%) των απαιτήσεων του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης από προσαυξήσεις ή τόκους εκπρόθεσμης καταβολής.

Τα ποσά των ως άνω υποπεριπτώσεων (β) και (γ) αφαιρούνται με την επιφύλαξη της παρ. 6 του άρθρου 15 του Ν. 4469/2017, δηλαδή, όταν το ύψος της βασικής βεβαιωμένης οφειλής προς το Δημόσιο, στο οποίο δεν προσμετρώνται τυχόν οφειλές που έχουν ήδη υπαχθεί σε ρύθμιση σύμφωνα με τους ν. 4152/2013, 4174/2013, 4305/2014 και 4321/2015, των οποίων οι όροι τηρούνται δεν υπερβαίνει το ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ, δεν αφαιρείται κανένα ποσό, ενώ όταν το ύψος της βασικής βεβαιωμένης οφειλής προς το Δημόσιο, στο οποίο δεν προσμετρώνται οι οφειλές υφιστάμενων ρυθμίσεων, κατά τα προαναφερθέντα, υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ αλλά όχι τις είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ, αφαιρείται μόνο το ογδόντα πέντε τοις εκατό (85%) από τις προσαυξήσεις ή τους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής, ενώ δεν αφαιρείται κανένα ποσό βασικής οφειλής από αυτοτελή πρόστιμα.

Τρόπος ρύθμισης

Στην περίπτωση που ο οφειλέτης πληροί τα προαναφερόμενα κριτήρια δύναται να ρυθμίσει την οφειλή του σε ισόποσες μηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις ως ακολούθως:
– Ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων στην περίπτωση των θεσμικών πιστωτών (χρηματοδοτικοί φορείς, Δημόσιο, Ε.Φ.Κ.Α.) δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις εκατόν είκοσι (120).

– Για τους ιδιώτες πιστωτές ο αριθμός των δόσεων δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις είκοσι τέσσερις (24).

Για οφειλές που προέρχονται από συμβάσεις παροχής εργασίας οποιουδήποτε τύπου, ο αριθμός των δόσεων δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις έξι (6). Αν η βασική οφειλή προς το Δημόσιο ή/και στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, δεν ξεπερνά το ποσό των τριών χιλιάδων (3.000€), ο αριθμός των δόσεων προς τον εν λόγω πιστωτή δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις τριάντα έξι (36).

Tο ελάχιστο ποσό μηνιαίας δόσης που θα προτείνεται δε δύναται να είναι μικρότερο από το ποσό των πενήντα (50) ευρώ ανά πιστωτή. στ) Για τον υπολογισμό των τοκοχρεωλυτικών δόσεων λαμβάνεται υπόψη επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο euribor τριμήνου, προσαυξημένο κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες. Για το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης το επιτόκιο είναι σταθερό με κρίσιμο χρόνο την ημερομηνία υποβολής της αίτησης ρύθμισης.

Για τους χρηματοδοτικούς φορείς είναι κυμαινόμενο αναπροσαρμοζόμενο ανά τρίμηνο με έναρξη την ημερομηνία κατάρτισης της σύμβασης και προσαυξημένο κατά την εισφορά του νόμου 128/1975 στις περιπτώσεις που προγενέστερα είχε συμφωνηθεί ότι η εισφορά αυτή βαρύνει τον οφειλέτη. Για τον υπολογισμό της α’ τοκοχρεωλυτικής μηνιαίας δόσης, το επιτόκιο που χρησιμοποιείται είναι κοινό για όλους τους συμμετέχοντες πιστωτές και είναι το επιτόκιο που ισχύει κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.

Ο αριθμός των δόσεων είναι κοινός για κάθε μία από τις παραπάνω κατηγορίες πιστωτών. Ο οφειλέτης μπορεί να προτείνει σε όλους τους θεσμικούς πιστωτές τη ρύθμιση της οφειλής του σε δώδεκα (12) ή λιγότερες άτοκες δόσεις.

Ο τοκοχρεωλυτικός υπολογισμός των δόσεων για το Δημόσιο αφορά στη διαμόρφωση του ποσού των μηνιαίων δόσεων. Η πίστωση των ποσών πραγματοποιείται με τρέχοντα συνεισπραττόμενα.

Αριθμός δόσεων ρύθμισης

Ο τελικός αριθμός δόσεων της ρύθμισης εξαρτάται από την ικανότητα αποπληρωμής του οφειλέτη. Συγκεκριμένα, αν ποσοστό 2,75% του θετικού καθαρού αποτελέσματος προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων, που υπολογίσθηκε με βάση τη διαδικασία που περιγράφεται στο κεφάλαιο Β της παρούσας, είναι μεγαλύτερο από τη συνολική αρχική μηνιαία δόση, τότε η συνολική προς όλους τους θεσμικούς πιστωτές δόση αναπροσαρμόζεται, ώστε το σύνολο της δόσης προς όλους τους πιστωτές να ισούται με αυτό το ποσό. Τα ποσά των δόσεων αυξάνονται κατά το μέρος του επιπλέον ποσού που αντιστοιχεί στο ποσοστό συμμετοχής κάθε θεσμικού πιστωτή στο συνολικό ποσό των απαιτήσεων όλων των θεσμικών πιστωτών. Ο αριθμός των δόσεων ρύθμισης των απαιτήσεων εκάστου εκ των θεσμικών πιστωτών μειώνεται (καταλήγοντας ενδεχομένως σε διαφορετικό τελικό πλήθος δόσεων για τον καθένα) κατά τρόπο που το σχήμα των μηνιαίων καταβολών να αντιστοιχεί σε παρούσα αξία ίση με την απομειωμένη απαίτησή τους

Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, στην παρούσα απλοποιημένη διαδικασία, λόγω του ειδικού κανόνα που εισάγεται με την περίπτωση (στ) της παραγράφου 1 του άρθρου 4 της κοινοποιούμενης απόφασης, για τον τελικό καθορισμό του αριθμού των δόσεων λαμβάνεται υπ’ όψιν η ικανότητα αποπληρωμής μόνο του οφειλέτη και όχι των συνοφειλετών που έχουν τυχόν συνυποβάλει την αίτηση από κοινού με αυτόν, σε αντίθεση με τα ισχύοντα στην τακτική διαδικασία του ν. 4469/2017.

Παράδειγμα 3:
Ο οφειλέτης του παραδείγματος 1 παρουσιάζει τα μεγαλύτερα καθαρά αποτελέσματα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ύψους 3.000€ στην τελευταία χρήση 2016. Το 2,75% του ποσού αυτού είναι 82,50€, ποσό μικρότερο από τη συνολική αρχική μηνιαία τοκοχρεωλυτική δόση ύψους 219.39€1, υπολογιζόμενη με ετήσιο επιτόκιο 5%+3mEuribor=5%-0.327%=0.04673 και σε 120 μηνιαίες δόσεις. Επομένως, μετά τη σύγκριση της συνολικής αρχικής μηνιαίας δόσης με την ικανότητα αποπληρωμής του οφειλέτη, ο αριθμός των δόσεων παραμένει ίδιος.

Υφιστάμενες ρυθμίσεις

Εφόσον υφίστανται βεβαιωμένες στη Φορολογική Διοίκηση οφειλές που έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής κατά τις διατάξεις του ν. 4152/2013, του άρθρου 43 του ν. 4174/2013, του άρθρου 51 του ν. 4305/2014 και των άρθρων 1 έως 17 του ν. 4321/2015, των οποίων οι όροι τηρούνται, οι ρυθμίσεις αυτές, όπως έχουν διαμορφωθεί κατά την ημερομηνία έγκρισης της σύμβασης αναδιάρθρωσης και κατά το μέρος που αφορούν οφειλές που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4469/2017 (δηλαδή έχουν βεβαιωθεί έως και 31/12/2016 και δεν εξαιρούνται από τον νόμο) εντάσσονται στη σύμβαση κατά το μέρος που αφορά στον αριθμό και το ύψος των ανεξόφλητων δόσεων, χωρίς να υφίσταται εν προκειμένω δυνατότητα αύξησης ή μείωσης του αριθμού των δόσεων, καθώς στην απλοποιημένη διαδικασία δεν υφίσταται πεδίο εφαρμογής του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου 15 του ν. 4469/2017.

Ακολούθως, επισημαίνεται ότι σε περίπτωση υφιστάμενων ρυθμίσεων, στο υπόλοιπο οφειλών που έχουν υπαχθεί σε αυτές και εντάσσονται στη σύμβαση αναδιάρθρωσης, κατά τα ανωτέρω, δεν λαμβάνει χώρα καμία επιπλέον διαγραφή, όπως ακριβώς ισχύει και στις συμβάσεις που συνάπτονται κατά την τακτική διαδικασία του ν. 4469/2017.

Η δόση τυχόν υφιστάμενης ρύθμισης περιλαμβάνεται στο ποσό της πρώτης αρχικής τοκοχρεωλυτικής δόσης που συγκρίνεται με το 2,75% του θετικού καθαρού αποτελέσματος προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων. Ομοίως, οι συνολικές απαιτήσεις βάσει των οποίων γίνεται η σύμμετρη διανομή περιλαμβάνουν τις απαιτήσεις που αντιστοιχούν στις υφιστάμενες ρυθμίσεις και έχουν ενταχθεί στη σύμβαση, κατά τα ανωτέρω, δεδομένου ότι, κριτήριο της σύμμετρης διανομής είναι η συνολική απαίτηση κάθε θεσμικού πιστωτή που έχει ενταχθεί στη σύμβαση.