Όταν ένας Ρομά σηκώνει την ελληνική σημαία – Ν.Λυγερός

Όταν ένας Ρομά που δεν ζήτησε τίποτα ούτε από τη ζωή ούτε από την κοινωνία ούτε από την κλήρωση, σηκώνει την ελληνική σημαία, πρέπει να ξεπεράσει πολλά εμπόδια ρατσιστικά, κοινωνικά και απάνθρωπα μόνο και μόνο επειδή σέβεται ένα σύμβολο Εθνικό, επειδή το κρατά στα χέρια του και επειδή δείχνει σε όλους ένα παράδειγμα προς μίμηση.

Το να σηκώνεις την Ελληνική σημαία για την 28η Οκτωβρίου δεν είναι μόνο καθήκον είναι και φόρος τιμής σε όλους αυτούς που πάλεψαν για να είμαστε ελεύθεροι.

Όταν αυτό γίνεται από ένα μικρό παιδί που είναι Ρομά και παλεύει καθημερινώς με την ασθένεια του και μόνο τα προβλήματα που του δημιουργούν και από όλη την οικογένεια του τότε μιλάμε για έναν άνθρωπο ο οποίος γίνεται από ένα μικρό άνθρωπο που δείχνει στους μεγάλους τι είναι πραγματικά σεβασμός και τι είναι αξιοπρέπεια και τι είναι να είσαι άξιος.

Η ύπαρξη αυτού του μικρού Ρομά συνδεδεμένη με την ελληνική σημαία είναι η απόδειξη ότι ο Ελληνισμός δεν ξέρει από διαχωρισμούς, ότι συνεχίζει το έργο του για την Ανθρωπότητα και για αυτό το λόγο αποτελεί δώρο για αυτή.

Έτσι και αυτή η κίνηση που έγινε πράξη χάρη σε μία κλήρωση αποδεικνύει ότι η κοινωνία δεν έχει την ικανότητα να κρίνει κι ότι μπορεί μόνο να είναι άδικη όμως παρόλα αυτά η ανθρωπιά νικά τη βαρβαρότητα και βλέπουμε την ομορφιά της αλήθειας.

Αφού λέμε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ρατσισμός ποιος θα έλεγε με περηφάνια ότι είναι γύφτος για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα αυτού του λαού; Δεν είναι τυχαίο που προτιμούμε την έκφραση Τσιγγάνος ή την πιο επίσημη ακόμα Ρομά.

Κατηγορούμε με άνεση τους Ναζί που διέπραξαν μια γενοκτονία κατά τους αλλά αποφεύγουμε να μιλάμε για γύφτους. Έχουμε μάλιστα ξεχάσει την ετυμολογία της λέξης και δεν θυμόμαστε πια την κοινή ρίζα που έχει με την Αίγυπτο. Βλέπουμε εσφαλμένα μια τεράστια διαφορά μεταξύ αιγυπτίου και γύφτου. Και χρησιμοποιούμε μόνο τη δεύτερη λέξη για να βρίσουμε κάποιον.

Υπάρχει λοιπόν ένα ρατσιστικό υπόβαθρο που πρέπει να ξεπεράσουμε για να παλέψουμε για τα δικαιώματά τους, για την αναγνώριση της γενοκτονίας τους. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να το συνειδητοποιήσουμε και να κάνουμε την υπέρβαση για να δούμε επιτέλους και τον γύφτο ως θύμα μιας γενοκτονίας, αλλιώς πώς θα περάσουμε στο θεσμικό στάδιο. Πρέπει να είμαστε ανθρώπινοι για να καταλάβουμε την αξιοπρέπεια του γύφτου και μετά ας τον ονομάσουμε Τσιγγάνο ή Ρομά, αλλά να μην ξεχνάμε την ουσία.