ΖΕΙΔΩΡΟ ΦΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΒΩΝΑ…
Του Δημήτρη Καραπατά
Όταν είσαι άνθρωπος ακέραιος, με ψυχή, εξωστρεφής προς την κοινωνία, έχεις υψηλό το φρόνημα του Χριστιανικού καθήκοντος και χωρίς φανφάρες, τυμπανοκρουσίες βρίσκεσαι με όλες σου τις δυνάμεις στο πλευρό των συνανθρώπων σου, που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις βασικές τους ανάγκες, τότε δεν μπορείς από το να είσαι μόνο αγαπητός στην κοινωνία και να έχεις την καθολική της αποδοχή!
Ο λόγος φυσικά για τον πρωτοπρεσβύτερο του Ιερού ναού της Παναγίας Γιάτρισσας Λουτρακίου, τον πάτερ Νικόλαο Βασιλόπουλο, του οποίου η ναπολεώντια φιλανθρωπική προσπάθεια, πραγματώνει το Θρησκευτικό ιδεώδες και αποτελεί φως ζειδωρο από τον άμβωνα της εκκλησίας✝️ μας.
Η δράση του η πολυσχιδής – για την οποία έχει γνώση το μεγαλύτερο φάσμα της τοπικής μας κοινωνίας- φαντάζει τώρα, σαν πύραυλος πυρίκαυστος που εκτοξεύεται προς τον Ουρανό και τον Ύψιστο, ώστε να διατρανώσει πως στην γη, υπάρχει ακόμα ελπίδα.
Παράλληλα το πολυσήματο έργο του πάτερ Νικόλα- δεν αναλώνομαι σε λεπτομέρειες γιατί θα χρειαζόμουν βιβλίο για να το περιγράψω- μαρτυρά με τα πιο φωτεινά χρώματα, το ακλόνητο της Χριστιανικής μας πίστης, την ακακία, την αγάπη και την αλληλεγγύη για τον άνθρωπο, που καλείται το ποίμνιο να μιμηθεί!
ΥΓ Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών.
Κωνσταντίνος Καβάφης
Έλληνας ποιητής
