Η 1η Μάη είναι μέρα σταθμός στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Είναι η μέρα που η παγκόσμια εργατική τάξη τιμά τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές του Σικάγο, τους ηρωικούς νεκρούς τους, τους αγώνες και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, στη ταξική πάλη με το κεφάλαιο και τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού.
Κάθε εργατης, νέος, άνεργος πρέπει να αναζητήσει την απάντηση στο ερώτημα ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες που μας οδήγησαν να ζούμε βουτηγμένοι στην ανασφάλεια και το άγχος, να βιώνουμε την ανεργία, την κακοπληρωμένη η απλήρωτη εργασία και να υποχρεωνόμαστε να ακριβοπληρώνουμε τις χαμηλής ποιότητας παροχές υγείας και παιδείας.
Έχει σημασία να γνωρίζουμε τι φταίει που οι συλλογικές συμβάσεις και οι μισθοί τσακιστήκαν, που θα εργαζόμαστε μέχρι τα βαθιά γεράματα, που η ανεργία καλπάζει, που οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις πολλαπλασιάζονται και μονιμοποιούνται, που συντάξεις και επιδόματα καταργούνται, που αμφισβητείται το δικαίωμα στην απεργία, που ποινικοποιούνται οι αγώνες.
Η απάντηση που κρύβουν κυβέρνηση, ΕΕ, κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, η πραγματική αίτια του τσακίσματος της ζωής και των δικαιωμάτων μας είναι ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης. Τον παραγόμενο από εμάς πλούτο τον αρπάζουν μια χούφτα καπιταλιστές και κριτήριο της παράγωγης είναι η αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων τους και όχι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Έχουμε και στο νόμο μας παραδείγματα ότι οι καπιταλιστικοί όμιλοι επιχορηγούνται, αδειοδοτούνται και γιγαντώνονται όπως η ΜΟΤΟΡ ΟΙΛ που πηρέ άδεια για οκτώ δεξαμενές, η αποθήκη χημικών στο Σουσάκι, η ΦΟΥΛΓΚΟΡ που εκσυγχρονίζεται έχοντας απολύσει σταδιακά 350 εργαζόμενους έχοντας τη διπλασία παράγωγη.
Η περίπτωση της CARDBURY που αν και κερδοφόρα επιχείρηση μετέφερε την παράγωγη της στο εξωτερικό αποδεικνύει περίτρανα ότι τα εργοστάσια δεν τα κλείνει το ΠΑΜΕ αλλά ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης και η αναζήτηση από τους καπιταλιστές καλυτέρων συνθηκών χρηματοδότησης και φθηνής εργατικής δύναμης.
Στην ίδια κατεύθυνση και η εταιρεία Γενική Καλωδίων ενδέχεται να μεταφέρει την παραγωγή στη Ρουμανία σκορπίζει εδώ και μήνες το φόβο της ανεργίας και της εργοδοτικής τρομοκρατίας στους εργαζόμενους, με αναγκαστικές άδειες και με αποκορύφωμα τις δυο εκδικητικές απολύσεις μετά την ηρωική συμμέτοχη των εργαζομένων στην απεργία στις 9 του Απρίλη.
Τα τρελά κέρδη που είχε η ΛΑΝΤΙΣ την περίοδο της ανάκαμψης δεν ωφέλησαν τους εργαζόμενους που από το 2005 ανταμείβονται με απολύσεις ενώ η επιχείρηση καλύπτει τις ανάγκες της με εργαζόμενους με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου τσακίζοντας το δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη εργασία.
ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕ ΓΥΡΝΑ
Υπάρχουν σήμερα όλες οι αναγκαίες υλικές προϋποθέσεις για μόνιμη και σταθερή δουλεία, για μειωμένο ωράριο και αύξηση του ελευθέρου χρόνου, για αποκλειστικά δημόσιες παροχές στην υγεία, τη μόρφωση, τη λαϊκή στέγη, το πολιτισμό, τον αθλητισμό, για μισθούς και συντάξεις που θα ανταποκρίνονται στο ύψος των σημερινών λαϊκών αναγκών.
Μπορούμε να ζήσουμε σ’ένα κόσμο αντίστοιχο του κόπου μας, της εργασίας μας των προσδοκιών μας.
Προωθούμε τη λαϊκή συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικροπαραγωγούς όλων των κλάδων, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας.
Ανοίγουμε το δρόμο για ενα ελπιδοφόρο αύριο.
ΖΗΤΩ Η 1η ΜΑΗ
ΖΗΤΩ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ
